le tableau
le tableau
Nieuws
28 december 2013

Tabé 2013 (deel 3)

le tableauDag drie alweer van ons aftellen naar het nieuwe jaar! We hebben weer een paar mooie jaarlijstjes van medewerkers op een rijtje gezet.

De eerdere edities vind je hier en hier.

Jasper ten Hoor leerden wij kennen dankzij zijn korte film ROOD. Dit jaar debuteerde hij als recensent bij Schokkend Nieuws.

1. THE WORLD’S END (Edgar Wright, 2013). Een heerlijke mix van genres met een hilarisch script, fantastische karakters en geweldig oog voor detail. Stiekem zelfs leuker dan zijn voorgangers SHAUN OF THE DEAD en HOT FUZZ.
2. GRAVITY (Alfonso Cuarón, 2013). Geen film, maar een ervaring. Op audiovisueel gebied is GRAVITY baanbrekend en door de ijzersterke vertelling zit je 90 minuten lang enkel op het puntje van je stoel.
3. BORGMAN (Alex van Warmerdam, 2013). Mysterieuze en surrealistische zwarte komedie van eigen bodem. Gortdroge, absurde en ongemakkelijke taferelen wisselen elkaar in hoog tempo af. Volkomen terecht ook in het buitenland een hit.
4. THE GARDEN OF WORDS (Makoto Shinkai, 2013). Een nieuwe animatie van de maker van het prachtige 5 CENTIMETERS PER SECOND. Met een simpel maar doeltreffend verhaaltje, een ijzersterke sfeer en, vooral, adembenemende shots. Elk
frame kun je zo inlijsten en in je woonkamer hangen.
5. IRON MAN 3 (Shane Black, 2013). Lekker vlotte superheldenfilm die zichzelf niet te serieus neemt en ons gewoon goed en luchtig amusement voorschotelt. Daar kan die saaie man van staal duidelijk nog veel van leren.

Milan Hulsing is de illustrator van onze rubriek Nederhorror & meer. Hij liet zich dit jaar onder andere inspireren door de Quay Brothers, THE WINDMILL MASSACRE en onze eigen Tomaat. De enige SN-medewerker ook, die het presteerde geen enkele Amerikaanse productie in zijn lijst op te nemen.

1. SIGHTSEERS (Ben Wheatley, 2012). Wie dit te gek vond, raad ik van harte aan Mike Leighs NUTS IN MAY eens te zien.
2. BERBERIAN SOUND STUDIO (Peter Strickland, 2012). Mooi gecomponeerde film met fantastische rol van Toby Jones als de schlemiel Gilderoy.
3. CITADEL (Ciáran Foy , 2012). Angstaanjagend. Geen LONE WOLF AND CUB, maar mèt baby.
4. LE TABLEAU (Jean-François Laguionie, 2011). Tekenfilm over onaffe figuren in een Mattotti-achtig schilderij.
5. FIN/THE END (Jorge Torregrossa, 2012). Een metafysische film met goed ensemblespel.

Julius Koetsier, die we met website de Cult Corner delen, interviewde dit jaar een Quay brother (we weten nog steeds niet welke) en recenseerde een flink aantal films, waaronder MANIAC en MAN OF STEEL.

1. DJANGO UNCHAINED (Quentin Tarantino, 2013). Naast een spectaculaire spaghettiwestern ook een uitdagende ontleding van de rol van de zwarte held in de filmgeschiedenis.
2. THE WORLD’S END (Edgar Wright, 2013). De minst leuke van de Cornettotrilogie, dus krijgt-ie slechts een tweede plek.
3. KILL LIST (Ben Wheatley, 2011). Een genadeloze aanval op zintuigen en hersens.
4. PACIFIC RIM (Guillermo del Toro, 2013). Clichématig, voorspelbaar en oppervlakkig. Tevens: een perfect uitgevoerde blockbuster.
5. ONLY GOD FORGIVES (Nicolas Wending Refn, 2013). Alsof je door neonkleurige stroop waadt, terwijl iemand je af en toe in het gezicht stompt.

mt_ignore: blancanieves2Striptekenaar Erik Kriek nam in nummer 100, met een heuse centerfold, in stijl afscheid van zijn vaste (in samenwerking met Bart van der Put samengestelde) SN-pagina. En hij is nog niet weg: in #102 was hij alweer terug in het kader van onze nieuwe rubriek REDUX, met een poster van ZOMBIE FLESH EATERS.

1. SIGHTSEERS (Ben Wheatley, 2012). Zinderend goede inktzwarte komedie. Begin dit jaar gezien, maar niet getopt qua intensiteit. Briljante film.
2. GRAVITY (Alfonso Cuarón, 2013). Wat een feest, deze film! Dit is nu wat je noemt ‘edge of seat cinema’! En voor het eerst dat 3D ook echt wat toevoegde.
3. ONLY GOD FORGIVES (Nicolas Winding Refn, 2013). Prachtig hallucinant beklemmende stijloefening. Niet zo enerverend als DRIVE, maar evengoed nog een sensatie.
4. STOKER (Park Chan-wook, 2013). Erg goede en spannende gothic thriller met vooral heel verrassende en elegante montage. Zeer genietbaar.
5. MAMA (Andres Muschietti, 2013). Aan het eind gaat het allemaal wat te veel richting Disney, maar de opbouw in het eerste stuk is brrr griezelig! Sinds lang zat ik weer eens te sidderen, en dat is een aanprijzing waard wat mij betreft!

Sarah Knuvelder is elk nummer verantwoordelijk voor de pagina’s 14 en 15, waarin ze alternatieve posters uitlicht, een project dat in de maak is in de schijnwerpers zet én ons informeert over alles waar we naar uit mogen kijken de komende tijd. Bovendien is zij deel van het duo dat de Thank God It’s Friday heeft overgenomen: gisteren kon je haar eerste linkverzameling lezen.

1. BLANCANIEVES (Pablo Berger, 2012). Tussen alle spektakel en superheldenfilms overdonderde deze Spaanse Sneeuwwitjefilm het meest. En dat in zwart-wit en zonder geluid.
2. Orphan Black (serie, John Fawcett e.a.). Sarah Manning ziet hoe haar dubbelganger voor de trein springt en dat is nog maar het begin van deze razendspannende sci-fi-serie.
3. THE WORLD’S END (Edgar Wright, 2013). Het trio Edgar Wright, Nick Frost en Simon Pegg weet voor de derde keer een film af te leveren die zowel parodie als ode is en grappig blijft zonder plat te worden.
4. STOKER (Park Chan-wook, 2013). Iets te traag maar oh zo mooi om te zien, deze dromerige film van Park, waarin de dreiging je heel langzaam bekruipt.
5. PACIFIC RIM (Guillermo del Toro, 2013). Soms wil je gewoon een film zien waarin een monster wordt afgetuigd door een robot, al dan niet gebruikmakend van een schip. Guillermo del Toro maakt dat dan gewoon, en daarvoor zijn we hem dankbaar.

Fan van horror, sci-fi en cult?

Neem een abonnement!

Ons magazine bevat nóg meer en staat vol interviews, recensies en achtergronden.
Voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat!
Liever digitaal ontvangen? Dat kan ook!