TGIF | Ook in deze shittige tijd van slome vaccinaties en domme politici, zijn er gelukkig zat positieve berichten – tenminste, uit de wereld van films en series.
Doordat de vierde Indiana Jones-film tegenviel en Harrison Ford inmiddels twintig jaar ouder is dan Sean Connery toen die Jones Senior speelde, had ik weinig trek in het vijfde deel. Het begon echter te kriebelen door de deelname van Phoebe Waller-Bridge en nu ben ik helemaal de pineut, omdat Mads Mikkelsen erbij is. Ik kijk alles wat die man doet en ben daarom blij dat zijn film DRUK twee Oscar-nominaties heeft gekregen. Waardoor ik dan wel weer gedoemd ben om die ellende te gaan kijken. Al is het fijn dat door het wegvallen van de grote studiotitels nu eens wat andere mensen een kans maken en het zowaar weer eens spannend kan worden wie de beeldjes krijgt thuisgestuurd.
Wie zin heeft in nog meer filmfeestjes kan een aantal gethematiseerde verjaardagspartijtjes houden. De horrorklassieker THE HOWLING was veertig jaar geleden een doorbraak voor Joe Dante en laat zien wat een entertainer en een cinefiel die vent is: de film zit vol geinige verwijzingen en oude genrefavorieten. Leeftijdsgenoot EXCALIBUR barstte juist van de aanstormende talenten, zoals Helen Mirren en Liam Neeson. John Boormans extravagante visie op de legende van koning Arthur was excentriek en revolutionair voor Hollywood: aards in plaats van antiseptisch, erotisch in plaats van kuis. De dichtste benadering is misschien wel GAME OF THRONES. Die serie begon tien jaar geleden en alles wat de eerste zes seizoenen zo goed maakte, zit al in de epische pilot-aflevering. Een ander epos is Peter Jacksons THE LORD OF THE RINGS, dat tien jaar eerder van start ging en nog volop voer voor vragen levert, zoals: hoe weten orks wat een menu is? Drie acteurs die meerdere rollen in de trilogie speelden, kunnen daar meer over zeggen. Er is ook veel te vertellen over TIDELAND van Terry Gilliam en dan met name het thema van verwaarlozing en waarom het zo moeilijk is om naar die film te kijken.
Soms is een enkele acteur genoeg voor veel anekdotes. Edward James Olmos kijkt terug op zijn films aan de hand van de personages die zijn carrière hebben bepaald en de teksten die hij, zoals voor BLADE RUNNER, nooit te beroerd was zelf te schrijven. Daniel Dae Kim kan ook al reflecteren op een mooie carrière. Zijn productiebedrijf scoorde met THE GOOD DOCTOR en hij speelt een hoofdrol in de nieuwe Netflix-film STOWAWAY. Maar we blijven nog even bij de terugblikken. In een podcast wordt een uitgebreide analyse gegeven van THE BOOK OF ELI, de laatste gezamenlijke film van de Hughes Brothers, die met een fikse portie vakmanschap de kijker voorbereiden op de twist. Recenter werk is ook al aan een herijking onderhevig. De serie THE FALCON AND THE WINTER SOLDIER volgt Captain America’s oude makkers, maar gaat eigenlijk over het vacuüm dat Cap heeft achtergelaten. De Flag-Smashers zijn vage schurken die vechten voor vage doelen tegen een vage vijand. In een persoonlijke reflectie op THE HALLOW wordt verteld waarom dit de beste Ierse horrorfilm zou zijn en hoe de relatie met de Ierse cultuur daarin tot uitdrukking wordt gebracht.
Wie houdt van filmische culturele antropologie kan terecht bij de ultieme Koreaanse filmlijst: 158 internationale critici uit 28 landen kwamen samen tot een top 100. En over lijstjes gesproken: horrorfilms lenen zich daar altijd voor. In 2018 maakte IndieWire een top 100, die nu is uitgebreid tot een top 120 om de diversiteit te laten zien. Een essentieel onderdeel van griezelfilms is de muziek dus werd er ook een lijst gemaakt met de essentiële soundtracks. Een beetje fan raadt de naam die het meest in de lijst voorkomt: John Carpenter staat op de aftiteling van zes titels. Een aantal daarvan heeft een cultstatus verkregen, maar wat maakt dat iets daarvoor in aanmerking komt? Het recente BAD TRIP en THE EMPTY MAN worden als startpunt gebruikt om te praten over cultfilms. Er wordt een duik genomen in de nichewereld van allegorieën, een mooi hulpmiddel om bepaalde concepten op een benaderbare manier te verkennen. Er wordt gekeken hoe in SNOWPIERCER, HET ZEVENDE ZEGEL en THE LOBSTER allegorieën worden gebruikt en waarom. De laatste filmles betreft de Godzilla-films, waarvan de fans zich ergeren aan de menselijke personages. Er wordt gekeken naar de inspiratiebronnen en hoe in KONG: SKULL ISLAND en GODZILLA, KING OF THE MONSTERS Godzilla, Mothra en King Kong net zo belangrijk zijn als Joe Brody, Serizawa en Madison Russell.
Tot slot kijken we nog even vooruit naar wat ons te wachten staat. Tot nu toe kregen alleen prestigieuze Netflix-titels een beperkte release voordat ze werden gestreamd, maar nu gaat dat ook gebeuren met ARMY OF THE DEAD. Het is de vraag of dat navolging krijgt van andere streamingsites, die dan multiplexruimte gaan delen met grote studiofilms. De nieuwe film van Kevin Smith heeft daar geen last van, want hij gaat zijn horrorkomedie KILLROY WAS HERE verkopen als een NFT (non-fungible token), waardoor de koper het volledige eigendom krijgt en de film kan verspreiden of lekker voor zichzelf houden. Een film die zo te horen veel mensen moeten gaan zien, is de nieuwe van Blumhouse. De horrorfilm WHISTLER CAMP speelt zich af in een conversiekamp waar ze proberen LGBT-mensen te dwingen hun geaardheid te veranderen. John Logan, die (mee)schreef aan de scenario’s van HUGO en ALIEN: COVENANT maakt daarmee zijn regiedebuut. We krijgen ook nieuw werk van een meer ervaren regisseur. David Cronenberg en zijn mattie Viggo Mortensen zijn bezig met hun vijfde samenwerking met de werktitel CRIMES OF THE FUTURE. Cronenberg onthulde eerder plannen om een Netflix-miniserie te maken van zijn roman CONSUMED, die weer vol ouderwetse ‘body horror’ zit. Zoals gezegd, niet alle berichten in Covid-tijd zijn slecht.
Fijn weekend!
