‘Kun je een geliefde doden als je daarmee de hele wereld redt?’ is een interessant uitgangspunt voor een thriller. Maar we weten het: beoordeel nooit een Shyamalan op z’n premisse!
Stel je voor: je zit gezellig met je partner en dochtertje in een vakantiehuisje als er plotseling een volgetatoëerde spierbundel samen met twee zwaarbewapende dames en een redneck-variant van Ron Weasley naar je bungalow komt wandelen. Het overkomt Eric en Andrew met hun dochtertje Wen. Ze krijgen van dit viertal de opdracht om iemand uit hun gezin aan te wijzen die gedood moet worden. En dat ombrengen moeten ze ook nog eens zelf gaan uitvoeren. Als ze dit niet doen, zal de wereld vergaan.
Bij een nieuwe Shyamalan is het altijd de vraag wat je krijgt. De kans dat de filmmaker nog eens met een THE SIXTH SENSE op de proppen komt is nihil, maar dat zwarte gat in zijn carrière dat THE LAST AIRBENDER en AFTER EARTH heet lijkt ook ver achter hem te liggen. De laatste jaren komt hij vooral met thrillers van wisselend niveau. Soms vertonen deze films vleugjes creativiteit en spanning, maar nog veel vaker zijn ze geestig door de enorme knulligheid. Niet voor niets groeiden films als LADY IN THE WATER en THE HAPPENING uit tot zeer citeerbare cultfavorieten. Dat zal met zijn meest recente film waarschijnlijk niet zo snel gebeuren. Want in tegenstelling tot de meeste producties van Shyamalan is KNOCK AT THE CABIN ondanks zijn leuke premisse alles behalve memorabel.
Toch is KNOCK AT THE CABIN overduidelijk een Shyamalan. Alle kenmerken zijn aanwezig: lange shots, personages die recht in de camera spreken en veel extreme close-ups. Je krijgt genoeg tijd om alle poriën in het gezicht van Dave Bautista te tellen. Zijn personage Leonard heeft, als de leider van het vreemde viertal, de taak om onze hoofdpersonages continu uit te leggen wat er aan de hand is. En dit gaat allemaal enorm beschaafd; op het personage van Rupert Grint na zijn de vreemdelingen bijzonder sympathiek. Dat gegeven komt het absurde sfeertje misschien ten goede, maar aangezien we amper dreiging of gevaar voelen voor Eric, Andrew en Wen wordt de film nergens spannend. Gevoelsmatig bestaat KNOCK AT THE CABIN voor driekwart uit Dave Bautista die twee vastgebonden mannen vriendelijk doch dringend verzoekt om de wereld niet naar de klote te laten gaan.
Hoewel de film over het einde der tijden gaat is KNOCK AT THE CABIN een kleine film. En daar weet Shyamalan wel raad mee; zo liet hij in SIGNS en THE HAPPENING ook wereldveranderende gebeurtenissen zien in een film met slechts een paar mensen in een kleine ruimte. Hij gebruikt hiervoor de televisie. In SIGNS leverde dit een enorm effectieve jumpscare op als Joaquin Phoenix naar het journaal kijkt en in THE HAPPENING zien we een reeks televisiefragmenten waarin mensen (op vaak bespottelijke wijze) massaal zelfmoord plegen. In KNOCK AT THE CABIN zetten personages steeds de televisie aan om even naar een amateuristisch nieuwsitem te kijken om te zien wat er in de wereld speelt. Op deze manier probeert Shyamalan met man en macht spanning in het geheel te krijgen, maar wat hij ook doet, KNOCK blijft bespottelijk zoutloos.
Het is dan ook verrassend dat de film een R-rating heeft gekregen, want er valt werkelijk geen hol te zien. De film had enorm naargeestig kunnen zijn, zeker als men het boek The Cabin at the End of the World van Paul Tremblay meer had gevolgd. Maar halverwege de film stapt Shyamalan, die zich ook met het scenario heeft bemoeid, van de duistere toon van het boek van Tremblay af. Shyamalan werd in het begin van zijn carrière vergeleken met Spielberg, maar gedurende het einde van KNOCK AT THE CABIN kwam de naam Neil Breen steeds vaker in mijn hoofd, al was het alleen al om die belachelijke nieuwsitems en stupide dialogen. Het grootste verschil is dat Shyamalan zichzelf inmiddels niet meer de rol van messias geeft in zijn eigen films (wat hij bijvoorbeeld wel deed in LADY IN THE WATER). Ditmaal heeft Shyamalan een cameo als verkoper van airfryers. Want Shyamalan en gebakken lucht, dat past wel bij elkaar.
Bioscooprelease: 2 februari 2023. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 5 februari 2023.
