VHS| Met Inoshiro Honda’s GODZILLA, KING OF THE MONSTERS / GOJIRA lanceerde de Japanse filmstudio Toho in 1954 het populaire vuurspuwende monster Godzilla, de door een atoomexplosie tot leven gewekte dinosaurus die er nu al veertig jaar een gewoonte van maakt Tokio tot op de grond toe af te breken. Helaas zijn de avonturen van Godzilla het laatste decennium aan ons land voorbij gegaan. In het voetspoor van het succes van Manga Video is de Japanse geweldenaar nu eindelijk terug met twee recente Toho-films, waarin enkele oude tegenstanders de strijdbijl opnieuw ter poot nemen.
In GODZILLA VS. KING GHIDORAH, het vervolg op GODZILLA VS. BIOLANTE, keert een groep tijdreizigers uit de toekomst terug naar het eiland Lagos anno 1944, om te voorkomen dat de beruchte dinosaurus door de atoomexplosie kan veranderen in de radioactieve kolos. Ze vervangen het reptiel door drie gevleugelde gremlins, die door de explosie veranderen in het driekoppige monster Ghidorah. Zoals het Japanse filmmonsters betaamt, resulteert Ghidorah’s afkeer van moderne architectuur in een destructieve tocht door het land van de rijzende zon. Als gevolg van een lozing van radioactief afval in de Beringzee komt Godzilla alsnog tot leven, waarna de twee monsters een titanenstrijd aangaan.
Was Godzilla tot ver in de jaren zeventig niets meer dan een man in een rubber pak die een Madurodam-versie van Tokio omver liep, sinds de Toho-studio in 1984 haar paradepaardje nieuw leven inblies oogt het monster behoorlijk realistisch. Dat neemt echter niet weg dat de verbeterde Godzilla nog steeds in een vacuüm van onbevolkte maquettes rondloopt. Toch doet regisseur Kazuki Omori zijn best om via trucage-opnamen de illusie van interactie tussen mens en monster te creëren. Zo toont een fraaie scène een Intiem Moment tussen Godzilla en een Japanse kolonel die in 1944 door de kolos uit handen van de Amerikanen gered werd. Je ziet Godzilla denken: “Hé, ken ik die vent niet ergens van?”, totdat zijn destructieve inborst de overhand krijgt. Net als Godzilla oogt King Ghidorah beter dan ooit, al zijn de vliegscènes nog altijd ontwapenend lachwekkend. Wanneer het gevleugelde monster voor de climax wordt omgebouwd tot RoboGhidorah levert dat een spectaculaire eindstrijd op, al laat die veel te lang op zich wachten.
GODZILLA VS. MOTHRA is een stuk leuker dan zijn voorganger, want in deze quasi-remake van GODZILLA VS. THE THING / MOSURA TAI GOJIRA (1964) vindt onze held naast de reuzenvlinder Mothra ook nog diens duistere tegenhanger Bathra tegenover zich. Godzilla vecht eerst tegen de rupsen en vervolgens tegen de volwassen variant van beide motten. Dat betekent vijf monsters voor de prijs van twee! Helaas vond regisseur Takao Ookawara het nodig de gevechten steeds te onderbreken voor irrelevante scènes tussen knokkende zakenmannen en een lange subplot waarin het Japanse antwoord op Indiana Jones zijn ex-vrouw probeert terug te winnen. Daar staat tegenover dat Mothra een van de leukste Toho-creaties is en dat de Kosmo’s, twee dwergmeisjes die een psychische band met de mot hebben, het vliegende gevaarte veelvuldig in prachtige duetten toezingen.
Daarnaast onderging Godzilla opnieuw een facelift, die de kolos weer iets van de vertrouwde domme gezichtsuitdrukking teruggeeft. De magere plot ontrolt zich als vanouds voornamelijk via radio- en tv-berichten en een sporadische blik in het speciale Godzilla-crisiscentrum van de regering, die overigens uit dezelfde acteurs bestaat als in de vorige film. De nieuwsberichten blijven fascinerend in hun eenvoud: “Godzilla is approaching Yokohama, please leave in an orderly fashion.” Al even fascinerend is het vermogen van de Japanners tussen elke film hele steden opnieuw te bouwen, in de wetenschap dat Godzilla toch weer terugkeert om de boel af te breken.
Onlangs legde de Toho-studio de laatste hand aan het eenentwintigste avontuur GODZILLA VS. SPACE-GODZILLA, terwijl in de Verenigde Staten nog steeds gewerkt wordt aan een hyper-realistische versie, waarvoor de technieken van JURASSIC PARK gebruikt zullen worden. Daarmee zal het monster ongetwijfeld iets van zijn kinderlijke charme verliezen, maar de kans is groot dat al die slooprijpe flatgebouwen dan ook eindelijk bevolkt zullen zijn. Godzilla-a-Go-Go, ik kan haast niet wachten.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorsprinkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #19, juni/juli 1995.
