Voor mediamagnaat Ted Turner is geen filmklassieker meer veilig.
Ted houdt van kleur en bracht een paar jaar geleden een aantal prachtige oude Humphrey Bogart-films opnieuw uit in met de computer ingekleurde versies. Ook KING KONG en NIGHT OF THE LIVING DEAD vielen ten prooi aan Ted’s penseel, hetgeen de laatste van een aantal verrassende plotwendingen beroofde. De zombies werden immers groen ingekleurd en waren dus meteen als levende doden herkenbaar. Regisseurs als Martin Scorsese en Woody Allen trokken ten strijde tegen Ted’s praktijken, waarop de man compleet nieuwe versies van klassieke films en literatuur ging produceren. Dat het oorspronkelijke materiaal voor hem beslist niet heilig is bleek in de onlangs verschenen film TOM AND JERRY: THE MOVIE, waarin de aartsrivalen vriendjes werden, liedjes zongen en pizza’s aten. Yuck!
En nu is er dan de door Turner geproduceerde versie van Mary Shelley’s klassieke roman FRANKENSTEIN. In tegenstelling tot andere Turner-produkties volgt de film van regisseur/scenarist David Wickes het boek verrassend nauwgezet, een opmerkelijke aanpak gezien het feit dat al zijn voorgangers er voor kozen Shelley’s roman ingrijpend te veranderen. Wickes toont ons een gekloond monster dat geestelijk direct verbonden is met zijn schepper en deze tot op de Noordpool lastig blijft vallen. Al is zijn versie in opzet interessant, Wickes faalt in de uitvoering ervan over de hele linie.
FRANKENSTEIN bevat alle elementen van een slechte tv-film: platte belichting, veel te schone decors, slechte effecten, platvloerse romantiek en weinig overtuigende acteurs. Patrick Bergin is volkomen misplaatst als Victor Frankenstein en wordt volledig van het scherm gespeeld door Randy Quaid, die zijn monster nog van enige bezieling voorziet. De Madurodam-versie van de Noordpool, die als decor voor de zinderende climax moet dienen maakt ook al weinig indruk. Ted Turner mag gerust Ted Turkey genoemd blijven worden.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #9, oktober 1993.
