Disney durft het met TOMORROWLAND (in Nederland uitgebracht als PROJECT T) aan veel geld te pompen in een originele familiefilm. Ook voor regisseur Brad Bird is het een grote gok; hij liet de regie van STAR WARS: THE FORCE AWAKENS schieten voor deze film.
Op een dag vindt Casey Newton (Britt Robertson) tussen haar spullen een kleine button met de hoofdletter T. Wanneer ze hem vasthoudt, voert de button haar naar een futuristische stad, Tomorrowland. Ze ontdekt dat ze de button met een specifieke reden heeft gekregen. Maar dan werkt het ding ineens niet meer en moet ze op zoek naar Frank Walker (George Clooney), een man die als kind veel tijd in de stad heeft doorgebracht, maar uiteindelijk werd verbannen. Ze moet hem ervan zien te overtuigen samen met haar terug te keren naar Tomorrowland.
PROJECT T – zoals de film in Nederland en België heet om verwarring met het dancefestival Tomorrowland te voorkomen – is een familiefilm pur sang. Speels, spectaculair en kleurrijk; perfect materiaal voor een regisseur als Brad Bird (THE IRON GIANT, THE INCREDIBLES). De film opent met Frank Walker als kind, de dag dat hij voor het eerst in Tomorrowland verschijnt. Gewapend met een zelfgemaakt jetpack vliegt hij door de futuristische stad, vol zwevende auto’s en hoge, glanzende gebouwen. Ondertussen ontstaat er een kleine romance tussen hem en de jonge Athena (Raffey Cassidy). Pas later wordt de stoere levensgenieter Casey aan ons voorgesteld. De introducties worden met genoeg vaart gedaan, maar je wacht op het moment dat Bird de film in de volgende versnelling zet.
Dat gebeurt uiteindelijk wanneer Casey op zoek moet naar antwoorden en bij de oudere Walker terechtkomt. Dan blijkt wederom dat Bird niet alleen oog heeft voor spektakel en visuele effecten, maar ook voor personages en dialogen. Clooney is even geen Nespresso-charmeur, maar speelt een chagrijnige oude man die Casey meteen uit zijn huis dondert. Maar ook het personage van Robertson krijgt genoeg humor mee. Ze neemt op komische manier wraak. Het gekibbel en geruzie tussen die twee is vermakelijk. Bird heeft een cynische en vaak gortdroge toon. De slechteriken in zwarte pakken die de hoofdpersonages achtervolgen, denk aan Agent Smith uit THE MATRIX, dragen een flinke Prodent-grijns. De aanval op het huis van Walker is een goede mix van spanning, actie en raak getimede humor.
Qua avontuur en special effects zit het sowieso wel snor, maar het is die humor en dat cynische toontje in de dialogen die PROJECT T veel goed doen. Tegen het einde dreigt alles wel erg zoetsappig te worden, zoals bij zoveel familiefilms, en zeker met de moralistische boodschap balanceert Bird op het randje, maar gelukkig valt hij er nooit overheen.
Distributeur: Disney, BE 20 mei, NL 21 mei 2015. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 21 mei 2015.
