dale cooper red room black lodge
dale cooper red room black lodge
TGIF
9 juni 2017

Thank God It’s Friday, 9 juni

dale cooper red room black lodge TGIF | Tijdens het schrijven van deze TGIF zit ik in een hotel aan de Sunset Boulevard in Hollywood, waar ik op uitnodiging van de studio een later dit jaar te verschijnen film zag en de cast interviewde. Blijkbaar doen filmjournalisten er toch nog toe, anders zouden ze ons niet zo in de watten leggen. Maar wat is precies onze taak?

Volgens sommige van mijn collega’s zijn persjunkets een verschrikking, en de artikelen die eruit voortkomen de laagste vorm van filmjournalistiek. Nu zijn er inderdaad journalisten die zich door de verwennerij op zo’n dag laten verblinden: in maart al roepen dat een film een grote kanshebber is bij de Oscars, dat werk. Het zijn vaak dezelfde figuren die acteurs na een groepsinterview om een handtekening vragen (waarop de onverbiddelijke persbegeleider ze zo snel mogelijk de kamer uit werkt). Maar dat er journalisten zijn die de etiquette niet goed volgen (soms is het trouwens de acteur zelf die zo’n interview ongemakkelijk maakt), of die zich te veel laten verleiden door de vriendelijke persvoorlichters en het lunchbuffet, is voor mij niet genoeg reden om mijn neus op te halen voor een junket. Zo lang je bij de verslaggeving maar je eerlijkheid bewaart. 

Let wel: eerlijkheid. Dat is iets anders dan objectiviteit. Hetgeen waarover je eerlijk moet zijn, is immers je persoonlijke reactie op een film. Ik heb collega’s die menen dat een filmcriticus objectief moet zijn, dat persoonlijke smaak niet mee zou moeten spelen. Dat vind ik onzin. Filmkritiek die poogt objectief te zijn is weinig meer dan consumentenvoorlichting. Bovendien: gepoogde objectiviteit verblindt. Films die iets nieuws proberen kun je niet op waarde schatten, wanneer je denken vastgeroest zit in traditionele kwaliteitsstandaarden. In het ergste geval leidt de “objectieve” benadering van filmkritiek tot iets vreselijks als CinemaSins. Ik weet ook wel dat dat immens populaire YouTube-kanaal grappig bedoeld is, maar 1) dat is het niet, en 2) er zijn wel degelijk mensen die hun video’s voor serieuze filmkritiek houden. Dat terwijl er zo veel mogelijk is met het medium; van (ik noem maar wat) een sterke analyse van masculiniteit in FANTASTIC BEASTS AND WHERE TO FIND THEM tot een lekkere montage die de beelden voor zich laat spreken. En als je twee uur de tijd hebt, kijk dan absoluut dit vlijmscherpe en geestige video-essay, dat geen spaan heel laat van de BBC-serie SHERLOCK. Dergelijke thematische film- en televisiekritiek en -analyse geeft hoop. Maar helaas lijkt de compleet letterlijke benadering van film en televisie vooralsnog aan populariteit te winnen. 

Naast ondermaatse filmkritiek kleeft er nog een nadeel aan die benadering: fantheorieën. Oké, sommigen zijn gewoon leuk in hun zelfbewuste belachelijkheid, daar is niets mis mee. Maar je hebt er ook die pogen een verhaal beter te laten ‘kloppen’. Neem de theorieën over het uitstekende nieuwe seizoen TWIN PEAKS: sommigen zijn heel aardig bedacht en ambitieus uitgewerkt, maar het heeft iets wanhopigs om in de absurde wereld van David Lynch op zoek te gaan naar narratieve samenhang.

Erger nog dan fans die met theorieën komen, zijn auteurs die dat gedrag vertonen in relatie tot hun eigen werk. Ridley Scott die meent te weten of Deckard in BLADE RUNNER een androïde is: onzin. Had je dat maar in die film moeten vertellen, Ridley. Zo heeft ook Damon Lindelof niets uit te leggen over de finale van THE LEFTOVERS, en weet Carrie Coon niet méér dan het publiek over haar personage in die serie. Ondanks de koppen zijn die interviews wel heel lezenswaardig, zoals ook deze met Mimi Leder. En, nu we het toch over grensverleggende kwaliteitstelevisie hebben: hier, maar vooral hier interessante observaties over AMERICAN GODS

Groter nieuws is natuurlijk dat WONDER WOMAN zo goed ontvangen wordt: “Certified fresh!”, verwijst een Amerikaanse televisietrailer trots naar de score op Rotten Tomatoes. Het is weleens anders geweest. Volgens sommige DC-fanboys waren critici zo negatief over MAN OF STEEL, BATMAN V SUPERMAN en SUICIDE SQUAD omdat we betaald werden door concurrent Marvel. We zouden op z’n minst bevooroordeeld zijn tegen het DC Extended Universe. Velen van ons zijn dat ook, maar een vooroordeel hoeft eerlijkheid niet in de weg te staan.

Nu WONDER WOMAN overwegend positieve recensies krijgt, bespeuren diezelfde types een politiek correct complot, hier geestig gepersifleerd. Wat hun gemoedsrust niet helpt, is het feit dat de beroemde bioscoopketen Alamo Drafthouse speciale vertoningen van WONDER WOMAN organiseerde die alleen voor vrouwen toegankelijk waren. “Wat als we ‘men only screenings’ zouden hebben?”, vroegen ze zich retorisch af. In Nederland hoeven we ons dat trouwens niet af te vragen: de FAST & FURIOUS-films krijgen bij ons al jaren Men Only-vertoningen (en dat terwijl het publiek van die serie voor de helft uit vrouwen bestaat). Hoe dan ook: veel ‘nuchtere’ Nederlanders zagen de vertoning aan voor een publiciteitsstunt van DC. Zeer onwaarschijnlijk, want het initiatief kwam gewoon van Alamo Drafthouse. Hén levert het publiciteit op, ja, maar laten we niet te cynisch zijn: met de ‘women only’-voorstellingen viert Alamo iets dat het vieren waard is. Trouwens, de geschiedenis van WONDER WOMAN is ook leuk om eens in te duiken.

Tot slot nog wat losse flodders: de eerste behind-the-scenes-foto’s van de aankomende HELLBOY-reboot, Terry Gilliam ontkent een klooster beschadigd te hebben tijdens zijn zoveelste poging DON QUIXOTE te filmen, iemand die nog nooit een Michael Bay-film gezien heeft kijkt ze allemaal en een mooi essay over de politiek van de THE MUMMY-films. Beetje mainstream voor Schokkend Nieuws allemaal, dus sluit ik af met het volgende verrassende nieuws: de Belgische regisseur Harry Kümel wil een ‘revamp’ maken van zijn cultklassieker DAUGHTERS OF DARKNESS.

Alle bovenstaande links zijn met mijn bevooroordeelde blik gekozen. Als ik de indruk heb gewekt in de selectie niet geheel objectief te zijn, is mijn werk gedaan.

Prettig weekend!

Vond je dit artikel leuk? Deel het op sociale media via onderstaande knoppen!

 

Fan van horror, sci-fi en cult?

Neem een abonnement!

Ons magazine bevat nóg meer en staat vol interviews, recensies en achtergronden.
Voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat!
Liever digitaal ontvangen? Dat kan ook!