In FEAR STREET PART ONE: 1994, het eerste deel van een trilogie die op Netflix uitkomt, snijdt het mes onverwacht diep en spat het bloed rijkelijk rond. Lezertjes van Goosebumps kijken maar beter uit.
In een interview met de BBC vertelde jeugdboekenschrijver R.L. Stine, 77 intussen, dat hij in shock was toen hij de Fear Street-film onder ogen kreeg. Die is inderdaad veel explicieter dan het bronmateriaal laat vermoeden. Stines serie Goosebumps is bestemd voor kinderen van een jaar of tien. Met Fear Street mikt hij dan weer op tieners, maar zelfs voor hen moet de verfilming van Leigh Janiak (HONEYMOON, 2014) wel even schrikken zijn. In de meest expliciete scène zien we een hoofd in een grote broodsnijmachine belanden. Er is geen rode noodknop die nét op tijd kan ingedrukt worden. Het hoofd komt er netjes in sneetjes aan de andere kant de machine weer uit.
In die zin heeft FEAR STREET PART ONE: 1994 meer gemeen met Stephen Kings dan met Netflix’ eigen STRANGER THINGS, al speelt Maya Hawke hier wel een kleine rol en maakt Sadie Sink haar opwachting in deel twee. Netflix zelf houdt het op een mix van IT FOLLOWS (David Robert Mitchell, 2015) en SCREAM (Wes Craven, 1996). Cravens film is inderdaad nooit ver weg in de spannende proloog waarin een tiener opgebeld en aan het mes geregen wordt door een gemaskerde moordenaar. Dat ze in een boekenwinkel werkt, biedt de makers kansen op metaverwijzingen. De camera glijdt zowel voorbij boektitels van R.L. Stine als van Stephen King. Ook verderop in de film ontsnap je niet aan het obligate personage dat zijn kennis put uit films als JAWS (Steven Spielberg, 1975) en POLTERGEIST (Tobe Hooper, 1982).
Hoofdrol in FEAR STREET PART ONE is weggelegd voor cheerleader Deena (Kiana Madeira) die treurt omdat haar vriendinnetje Sam (Olivia Scott Welch) met haar gebroken heeft en naar buurstadje Sunnyvale is vertrokken, een plaats waar de zon schijnt zelfs als het bewolkt is. Deena blijft met haar nerdbroertje Josh (Benjamin Flores Jr.) achter in Shadyside, een plaats waar het bewolkt is zelfs als de zon schijnt.
Shadyside is dan ook een akelige mengeling van Derry en de Upside Down-versie van Hawkins. Er is altijd wat aan de hand. Zoveel zelfs dat het ook de bijnaam ‘Killer Capital van Amerika’ heeft gekregen. Deena en haar vriendengroep slalommen in de film tussen melige highschoolproblemen en moordaanslagen die terug te brengen zijn tot 1666, het jaar waarin de heks Sarah Fier werd opgehangen. De heks zou aan de grondslag liggen van de moorden die Shadyside al eeuwenlang teisteren. Niet in de gedaante van een kwaadaardige clown, maar in die van een man met een schedelmasker, een moordende melkboer en een gevaarlijke zingende tiener.
Het is niet zo eenvoudig om te achterhalen voor wie FEAR STREET PART ONE nu eigenlijk bedoeld is. De fratsen van de tieners zijn soms te kinderachtig om ernstig te nemen en verhaaltechnisch neemt de film je wel heel erg bij het handje. Aan de andere kant is het geweld soms erg expliciet en zijn de thema’s die worden aangesneden wellicht geen gesneden koek voor te jonge kijkers. Het brengt FEAR STREET PART 1: 1994 af en toe in een spreidstand die wat wankel aanvoelt. Een consistente toon is dan zoek.
Toch is het een onverwachte meevaller dat FEAR STREET PART ONE niet zomaar voor de makkelijke weg kiest. Het laat het beste hopen voor delen twee en drie, die de ambitieuze verhaallijn over de heks Sarah Fier helemaal moeten openplooien.
Distributie: Netflix. Release NL en BE: 2 juli 2021. Copyright: Hans Dewijngaert. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 4 juli 2021.
