Het zit de jonge Shawna niet mee: net nu de eeuwige muurbloem besloten heeft het tienerleven te omarmen, duiken er vampiers op in haar woonplaats. Want, verzucht ze aan het begin van BLACK AS NIGHT: “The summer I got breasts, was the same summer I fought vampires.”
Met de Welcome To The Blumhouse-serie blazen productiebedrijf Blumhouse en Amazon Prime een frisse wind door het horrorgenre. In de filmserie die op 1 oktober aan zijn tweede seizoen begint, krijgen jonge beginnende makers de kans om voor een bescheiden budget een horrorfilm te maken. Het leverde nog niet écht een hoogvlieger op, maar de highconcept films van het eerste seizoen hadden alle vier een eigen visie en zaten vol interessante ideeën: van de sinistere geheugentherapie uit BLACK BOX (Emmanuel Osei-Kuffour, 2020) tot de moderne Faust-deal uit NOCTURNE (Zu Quirke, 2020) .
Ook BLACK AS NIGHT, de eerste film uit de nieuwe serie, is highconcept en lowbudget. Het is een good old vampierverhaal, maar met een moderne twist. Ditmaal worden de bloedzuigers in New Orleans gesignaleerd, een stad die nog altijd over de klap van de orkaan Katrina probeert heen te komen. Veelvuldig laat debuterend regisseur Maritte Lee Go als geheugensteun de nog altijd aanwezige verwoesting zien: de huizen met waterschade, de lege terreinen, de wegrottende houtbalken en fundatieresten. De boodschap: deze stad is zestien jaar later nog steeds een schim van haar vroege zelf, bijna alsof de orkaan als een vampier de ziel uit de stad heeft weggezogen.
Ook tiener Shawna (Asjha Cooper) wordt nog dagelijks met dat trauma geconfronteerd. Want ondanks dat ze met haar vader in een goed deel van de stad, waar ze samen met haar beste vriend Pedro (Fabrizio Guido) de dagen doorbrengt met zonnen en roddelen, woont haar sinds Katrina aan crack verslaafde moeder in de arme (lees: zwarte) wijk Ombreaux Heights. Elke dag trekt ze de vervallen housing blocks in om haar te bezoeken, tot ze op een avond wordt aangevallen door een vreemd prevelende bedelaar die zijn tanden in haar nek probeert te zetten. Wat is hier aan de hand?
Geschreven door Sherman Payne (die onder meer aan de televisieversie van SCREAM meeschreef) sluit BLACK AS NIGHT aan bij wat we inmiddels gentrificatiehorror kunnen noemen: horrorverhalen die zich afspelen op het punt dat de zwarte bevolking door vermogende partijen uit hun huizen worden gedreven – het campy (en erg leuke) VAMPIRES VS. THE BRONX (Osmany Rodriguez, 2020) en de recente (en goed gelukte) CANDYMAN-sequel (Nia DaCosta, 2021) gingen de film voor in het genre. In BLACK AS NIGHT lijkt die vampier populatie van Ombreaux Heights dan ook iets te maken met de vergaande renovatieplannen van het stadsbestuur, waar vreemd genoeg alleen een oude actievoerder (Keith David) zich druk om lijkt te maken.
Dat BLACK AS NIGHT iets belangrijks over deze thema’s wil zeggen is duidelijk, maar met post-Katrina trauma’s, gentrificatiepraktijken en Shawna’s ontluikende seksualiteit (niet alleen heeft ze die zomer borsten gekregen, maar ze heeft ook haar oog laten van op haar broers beste vriend Chris (Mason Beauchamp)) stapelt scenarist Payne nogal wat betekenislagen op elkaar. Het zorgt voor een nogal overvolle en wat onduidelijke opzet, die de film achteraf helemaal niet nodig had. Want wanneer Shawna, Pedro en Chris uiteindelijk gezamenlijk op vampierjacht gaan, blijkt BLACK AS NIGHT toch vooral het best te werken als vlotte, charmante horrorkomedie: drie tieners gewapend met knoflookpoeder en houten palen die zich een weg moeten banen door stoffige, met vampiers gevulde kruipruimtes. Knallen maar!
Te zien op Amazon Prime. Release: 1 oktober 2021. Copyright: Guus Schulting. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 1 oktober 2021.
