BLACK CHRISTMAS zou afgelopen jaar uitkomen, op de vrijdag de dertiende voor kerst. Dat ging niet door, maar nu is er – net op tijd voor Halloween – een dvd-release. De film heeft veel te zeggen, maar mist de kracht van het origineel.
Beide BLACK CHRISTMASsen beginnen soortgelijk. Het is net voor de kerstvakantie in een universiteitsstadje. De meeste leden van een sorority bereiden zich voor op een reis naar huis; een klein aantal is van plan te blijven tijdens de vakantie. Maar een voor een worden de sorority girls belaagd… Toch is ook direct duidelijk dat dit in een andere film zal zijn.
Het origineel van Bob Clark uit 1974 is deels zo eng omdat het kwaad zo onverklaarbaar is. We komen nooit echt te weten wie de moordenaar is. En heel lang beseffen de bewoonsters van het verenigingshuis niet dat de hijger die ze regelmatig opbelt de hele tijd bij ze in huis zit. Ze wanen zich veilig terwijl op zolder de lijken zich opstapelen.
De nieuwe BLACK CHRISTMAS begint echter al met onheilspellend gezang achter een dichte deur. En in deze film dreigt ook buitenshuis van alle kanten gevaar. Hoofdpersoon Riley (Imogen Poots) heeft duidelijk al eerder iets naars meegemaakt; activistische huisgenoot Kris (Aleyse Shannon) ziet overal het witte cisheteromannelijke kwaad, belichaamd door literatuurprofessor Gelson (Cary Elwes). Het kwaad blijkt uiteindelijke van bovennatuurlijke (en allegorische) aard… en daardoor ook beter te bevechten.
De dvd-hoes meldt trots ‘From the producers of GET OUT and HALLOWEEN’ (Blumhouse, dus). Je krijgt ook wel het idee dat de makers – Sophia Takal regisseerde en schreef het script samen met recensente en podcaster April Wolfe – een poging wilden doen om een film als GET OUT te maken, maar dan over seksisme in plaats van racisme.
Tot op zekere hoogte is dat ook wel gelukt, vooral in de manier waarop de horror van ‘date rape’, en het daarop volgende gevoel van machteloosheid, in beeld wordt gebracht. Dat het toch niet helemaal slaagt hangt samen met de tagline die ook op het hoesje staat: ‘For Christmas, their wish: revenge’. Uiteindelijk wordt de film in de tweede helft meer een wraakfilm dan een horrorfilm. De neiging om girl power te promoten haalt zowel de boodschap (was seksisme maar zo tastbaar en oplosbaar) als de horror onderuit.
Als dan toch de effectiviteit als horrorfilm ondergeschikt wordt gemaakt aan de boodschap, dan had het ook nog net een tandje venijniger gemogen. De beslissing van Jess uit het origineel om haar zwangerschap te beëindigen werd in die film zonder enige veroordeling in beeld gebracht. Hier is ‘your body, your choice’ een sneer van de zoveelste cartoonesk seksistische man – die bovendien nog een bovennatuurlijk excuus voor zijn botheid aangereikt krijgt.
Remakes zeggen uiteindelijk vooral veel over hoe de maatschappij is veranderd tussen verschillende versies. Het einde van deze BLACK CHRISTMAS voelt op zich best lekker, levert een catharsis die het origineel ons doelbewust onthield. Maar daarom valt het te betwijfelen dat de film iemand slapeloze nachten weet te bezorgen.
Distributie: Universal. Release: 21 oktober 2020. Copyright: Hedwig van Driel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 24 oktober 2020.
