Rika (Okina) is vrijwilligster bij de thuiszorg en bezoekt op een dag een oude dame die zich vreemd gedraagt. Het lijkt alsof ze doodsbang is. Al spoedig voelt Rika dat het huis een beklemmende sfeer herbergt en even later maakt ze tot haar afgrijzen kennis met de Ju-On, een verschrikkelijke vloek die wordt overgedragen nadat iemand een gewelddadige dood is gestorven. De Ju-On lijkt zich vervolgens als een olievlek te verspreiden.
Als dit alles u aan RING/RINGU doet denken is dat niet vreemd: aan het scenario van THE GRUDGE (oorspronkelijke titel: JU-ON) werd meegewerkt door Hiroshi Takahashi, die ook het scenario van Hideo Nakata’s kraker schreef. Maar er is tevens een duidelijke parallel te trekken met het meesterlijke PULSE/KAIRO van Kyoshi Kurosawa, met name in het gebruik van dreigende schaduwen en het apocalyptische slotakkoord. Dat zijn voorwaar geen slechte antecedenten, maar regisseur Takashi Shimizu maakt de fout zijn troefkaart al in het eerste kwartier uit te spelen. De spanningsopbouw is effectief en de geestverschijning beslist huiveringwekkend, maar Shimizu herhaalt zijn trucs vervolgens een keer of tien. Daarbij wordt het verhaal niet lineair verteld, wat op zich geen probleem hoeft te zijn, maar hier lijkt het een kunstgreep bedoeld om een diepgang te suggereren die er simpelweg niet is. Bovendien zijn de dialogen van een belabberd niveau. Maar goed, met een handvol werkelijk doodenge scènes, creatief gebruik van griezelige en desoriënterende effecten op de geluidsband en geen greintje comic relief is THE GRUDGE toch het aanzien waard.
Copyright 2004 Mike Lebbing. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #61, winter 2003/2004
