IN MEMORIAM | Gisteren maakte Nicolas Schmerkin van filmproductiebedrijf Autour de Minuit bekend dat de Nederlandse filmmaker/muzikant/animator/illustrator Rosto is overleden. Hij werd slechts 50 jaar oud.
Rosto begon in 1995 met zijn eigen studio Rosto A.D. (geanimeerde) leaders, illustraties en publicaties te maken voor onder andere de VPRO, Pinkpop en Villa Achterwerk. In 1998 startte hij een ambitieus multimedia-epos genaamd Mind My Gap, een digitale, interactieve graphic novel gebaseerd op nummers van zijn muziekproject Thee Wreckers. Mind My Gap groeide uit tot een intrigerende en gelaagde mythologie die tevens een rijke voedingsbodem was voor korte films. BEHEADED was in 1999 de eerste geanimeerde short, gevolgd door het duistere sprookje (The Rise and Fall of the Legendary) ANGLOBILLY FEVERSON, die als voorfilm in de bioscoop te zien was voor DONNIE DARKO.
ANGLOBILLY FEVERSON is een bijzondere film. Hij speelt zich weliswaar af in het Mind My Gap-universum, maar vertelt ook een verhaal dat een verzinsel blijkt te zijn van een van de personages, die het op zijn beurt weer aan iemand anders voorschotelt vanuit een soort sadistisch genoegen. Waar het lichaam van Anglobilly Feverson en de andere figuren bestaan uit een torso met daarop een fotorealistisch gezicht en wat flexibele ledematen, werden de twee personages uit de raamvertelling vormgegeven door een combinatie van acteurs (Rosto zelf als zijn alter ego Virgil en Wrecker Wally van Thee Wreckers als Diddybob), animatie, kostuums en special effects. Deze gestileerde, karakteristieke techniek werd door Rosto voortdurend verder ontwikkeld en verfijnd, waardoor zijn films op een unheimische wijze bestaan in een soort uncanny valley die echter niet afschrikt, maar juist fascineert en intrigeert.
Met de volgende short JONA/TOMBERRY haalde Rosto in 2005 nominaties binnen voor een Gouden Kalf (beste korte film) en de Crystal d’Annecy en won op het filmfestival van Cannes de Canal + Award. Na een periode van zes jaar kwam in 2011 het half uur durende THE MONSTER OF NIX uit, een musical met de stemmen van Terry Gilliam en Tom Waits. De film draaide in een beperkte release in de bioscoop en won op het Clermont-Ferrand International Short Film Festival de prijs voor Best Original Film Score.
Met THEE WRECKERS: NO PLACE LIKE HOME begon Rosto in 2008 zijn Thee Wreckers Tetralogy, waarin het verhaal dat in Mind My Gap aanving met THEE WRECKERS: LONELY BONES en THEE WRECKERS: SPLINTERTIME verder werd uitgewerkt in een soort videoclipvorm. In 2018 was THEE WRECKERS: RERUNS de laatste film in de Tetralogy waarin Rosto naast de muzikale invloeden en de achterliggende mythologie tevens een expliciete persoonlijke laag aanbracht. Hij incorporeerde filmbeelden uit zijn jeugd in de film en recreëerde zo virtueel de huiskamer van zijn grootmoeder.
Rosto was niet alleen een immens getalenteerde animator met een unieke stijl, maar ook een populaire gast en jurylid op diverse filmfestivals. Op het Imagine Film Festival in 2018 werd zijn Thee Wreckers Tetralogy achter elkaar vertoond, gevolgd door een Q&A waarin Rosto dieper inging op zijn drijfveren, ambities, inspiraties en werkwijze. Hij werkte al jaren aan een plan om zijn Mind My Gap-universum te transporteren naar het witte doek in speelfilmvorm. Helaas zullen we dit door zijn veel te vroege overlijden niet meer mogen ervaren.
