VOORPRET| Het is weer bijna Shark Week en vanaf donderdag duikt in 47 METERS DOWN ook een grote haai op die twee duikers terroriseert. Wij trakteren je alvast op tien gevaarlijke maar vooral hilarische beesten die helemaal losgaan op het witte doek.
Het zuigt!
Laten we niet gaan muggenziften over de plot van MOSQUITO (Gary Jones, 1995): een buitenaards ruimteschip dat neerstort op aarde. Een mug die lekker zuigt aan een alien. Het ontstaan van een gevaarlijk ras van muskietmutanten. En dan hebben we nog Gunnar ‘Leatherface’ Hansen en Ron Asheton van de legendarische band The Stooges die de bloeddorstige megamuggen te lijf gaan!
Het zuigt! (Deel 2)
Wie het voorrecht heeft gehad om de nineties bewust te hebben meegemaakt, weet natuurlijk dat Carlton gewoon het coolste personage ever is. Helaas kreeg de carrière van Alfonso Ribeiro na THE FRESH PRINCE OF BEL-AIR niet de boost die zijn danstalent verdiende. Of zou dat misschien met zijn acteertalent te maken hebben? In TICKS (Tony Randel, 1993) speelt hij een verveelde tiener die met wat probleemjongeren in het bos is beland. Maar, o jee, wat valt daar uit de bomen? Strontvervelende teken die ook nog eens door onnatuurlijke middelen zijn veranderd in superzuigers. Leuke bonus is Clint Howard (broer van Ron, oftewel Richie uit HAPPY DAYS) die een mallotige wietteler speelt en lekker goor aan zijn einde komt.
Be-e-h-lachelijk
Jonathan Kings BLACK SHEEP (2006) maakt van die onschuldige en dommige herbivoren, levensgevaarlijke hoefdieren die Nieuw-Zeelandse boeren de stuipen op het lijf jagen. King weet het komische potentieel van het gegeven gelukkig goed uit te melken en bewijst daarmee dat Kiwi’s meester zijn in het rijk van de horrorhumor.
De slome moordenaar…
Slakken!? Are you serious? In Juan Piquer Simóns SLUGS (1988) is er weer een of ander toxic goedje gaan lekken met mutaties als gevolg. Ditmaal is de keuze gevallen op het sloomste schepsel van het dierenrijk: de Pulmonata oftewel je huis-, tuin- en keukenslak. In SLUGS zijn deze vreedzame beestjes opeens aggressief geworden en vallen ze met hun scherpe minitandjes de irritante bewoners van een Amerikaanse suburb aan.
Fluffy bunny wabbits
Ah… wie heeft er vroeger niet een schattige witpluim gehad. De hoge aaibaarheidsfactor van een konijn neemt niet weg dat ze in de filmgeschiedenis ook weleens flippen. Neem dat verschrikkelijke beest in MONTY PYTHON AND THE HOLY GRAIL bijvoorbeeld. Flappie, Nijntje en co. hebben zich in NIGHT OF THE LEPUS (William F. Claxton, 1972) verenigd om tegen de mensheid te vechten. Het is voor de lezers waarschijnlijk geen verrassing meer dat de beesten zijn gemuteerd (gaap) en zo groot zijn als een bakfiets. Een verdwaalde Janet Leigh maakt verder nog een verwarde indruk in deze hilarische b-film. Zij is waarschijnlijk op zoek naar het Bates-motel.
Sappig kontje
De grote spin in Mike Mendez’ BIG ASS SPIDER! (2013) duwt met zijn grote achterlijf allemaal wolkenkrabbers omver in Los Angeles. Ray Wise (Leland Palmer uit TWIN PEAKS) is de bezorgde majoor die het leger inzet om de achtpotige freak te verdelgen. Ondertussen jaagt een excentrieke ongediertebestrijder op het beest vergezeld door een Mexicaans-Amerikaanse agent in deze komische buddy-variant op al die grote boze monsterfilms.
Getoornde moeder aarde
In Colin Egglestons LONG WEEKEND (1978) is het niet een beest of diersoort die voor heibel zorgt, maar rebelleert het hele ecosysteem tegen de mens. Een kibbelend echtpaar trekt de Australische wildernis in voor een idyllisch weekendje weg, maar wordt daar op mysterieuze wijze getreiterd door allerlei beesten. Een film die langzaam opbouwt naar een climax waarbij de mens geconfronteerd wordt met zijn vernietigende rol ten opzichte van de natuur.
Gevleugelde killers
Het is misschien erg gênant om toe te geven, maar ergens in mijn hart heb ik toch een zwak voor BIRDEMIC: SHOCK AND TERROR (2010). Het meesterwerk van zelfbenoemde Master of Romantic Thrillers James Nguyen is een puinhoop. Verschrikkelijk acteerwerk gevangen door een camera die te lang blijft doordraaien en een WTF-montage die je als experimenteel zou kunnen ervaren. Dat zijn pas de eerste 45 minuten, waarin een vervelende verkoper opeens een model aan de haak weet te slaan. En dan komen de vogels die net als in Alfred Hitchcocks meesterwerk maar blijven aanvallen. Anders dan de Britse meester is dit een film die zo slecht is dat je het soms niet kunt geloven.
Big brown beavers!
ZOMBEAVERS (Jordan Rubin, 2014) zit vol met razende knaagdieren en foute woordgrapjes. Geile studenten gaan kamperen in een hutje aan het water en denken maar aan één ding totdat ze worden opgeschrikt door bevers die (je raadt het al) zijn gemuteerd in vinnige zombiebevers. Flauw en voorspelbaar maar wel met heel veel bevers if you know what I mean…
Oink… Oink… mate!
Russell Mulcahy kennen wij natuurlijk van HIGHLANDER en de bizarre clips die hij maakte voor Duran Duran en Bonnie Tyler. In 1984 regisseerde hij RAZORBACK (1984), waarin een gigantische en moordzuchtig zwijn de Australische outback onveilig maakt. Spannend en zeer stijlvol geschoten blijft dit toch een van de betere en ondergewaardeerde titels in het dierenhorrorgenre.
47 METERS DOWN draait vanaf 22 juni in de bioscoop. Onze recensie kan je donderdag op de website vinden.
