Ruim een kwart eeuw na de première staat Walter Hills THE WARRIORS weer volop in de belangstelling. In 2006 moet de remake van Tony Scott uitkomen, de controversiële game-uitgever Rockstar heeft onlangs een op de film gebaseerd spel uitgebracht en Paramount brengt nu dus de ‘Ultimate Director’s Cut’ op de markt.
De dvd bevat een opnieuw gemonteerde versie van de cultklassieker en een documentaire van een uur, die om marketingtechnische redenen is verknipt tot vier featurettes. Bijna ieder aspect van de productie komt vroeg of laat wel aan bod. Dat levert een scala aan leuke en interessante weetjes rondom de film op; van een spoedcursus nachtelijke fotografie van Andrew Laszlo tot de ware reden waarom gangsterliefje Mercy plotseling in een jas ten tonele verschijnt (het arme schaap had haar pols gekneusd). Het laatste gedeelte ‘The Phenomenon’ belooft titelgewijs heel wat, maar stelt teleur. De ongeregeldheden in de bioscopen waar de film draaide worden slechts zeer summier aangestipt. Ter illustratie: het gebruik van wipes in de montage krijgt bijna net zoveel aandacht als de controverse die rond de film ontstond. Over de invloed van THE WARRIORS op andere films (als Enzo Castellari’s 1990: THE BRONX WARRIORS en Hills eigen SOUTHERN COMFORT) wordt met geen woord gerept. Dat geldt ook voor de vele verwijzingen in de hiphopcultuur naar the warriors (het is een van de meest gesampelde films ooit) en nu dus de invloed op video games. Het fenomeen lijkt zich voor de samenstellers van de dvd helaas te beperken tot de première en de weken die daarop volgden. De director’s cut zelf is weinig opzienbarend. Hill wilde in zijn nieuwe versie de raakvlakken met Xenophons Anabasis en de stripcultuur benadrukken. Dat gaat bepaald niet subtiel. Nog voor de eerste scène begint wordt het Griekse epos samengevat en soms worden bepaalde shots stilgezet, waarna ze veranderen in een geïllustreerd stripkader. Deze nieuwe montage en een handjevol niet eerder vertoonde scènes voegen weinig toe. Maar gelukkig werken ze ook niet storend. Anno 2005 is nog steeds duidelijk wat de film over een gang die in nachtelijk New York op de hielen wordt gezeten door rivaliserende jeugdbendes een cultklassieker maakt. Het hoge tempo, de hippe dialogen, kleurrijke personages, prachtige fotografie en de synthesizerscore van Barry de Vorzon staan nog steeds als een huis. De dvd moet het stellen zonder audiocommentaar, maar omdat de documentaire bijna iedere scène uitgebreid behandelt, krijg je niet het idee dat er nog veel viel te vertellen over THE WARRIORS. In de eerste featurette wordt trouwens de verrassendste onthulling gedaan door Hill zelf. Om de sociaal-maatschappelijke context van Sol Yuricks roman te bewaren, wilde Hill dat de bendeleden gespeeld werden door louter zwarten en latino’s. Paramount zag dat echter niet zitten en drong Hill de cartooneske setting op waar de film uiteindelijk beroemd om is geworden. Dat noemen we nog eens positieve discriminatie!
Extra’s ***
Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #68, p30.
