De oorspronkelijke THE TOOLBOX MURDERS (Dennis Donnelly, 1977) behoorde tot het teen slasher-genre van de late jaren zeventig en verwierf in Groot-Brittannië negatieve faam als video nasty (toentertijd bestempeld als bron van alle binnen- en buitenfilmische kwaad): goedkoop, hypocriet tot de nde macht, gratuït, onaangenaam en een gestoord wereldbeeld verheerlijkend dat het werkje flauwtjes voorwendt te veroordelen. Een waargebeurd incidet uitgebuit voor een kras staaltje exploitatie.
De film introduceerde een karakter dat in de jaren 1980/90 tot cultfiguur zou uitgroeien: de hopeloos getraumatiseerde killer, die zijn buitensporig bloedig handwerk bedrijft, onderwijl kinderwijsjes neuriënd om ons te attenderen op de ernstige kink in zijn geestelijke ontwikkeling. Een killer dus, die bloedbespatte logica ziet in daden van aperte waanzin. In navolging van Donnelly’s film zouden dergelijke figuren nog talloze malen over het witte doek gaan. En natuurlijk zijn zulke verwarde geesten tevens uit de rails gelopen bijbelfanaten, want een ongeluk komt nooit alleen.
Tobe Hooper heeft een nieuwe versie geregisseerd voor de now-generatie. De remake speelt zich af in het vervallen appartementencomplex The Lusman Arms Building in Hollywood, waar het jonge stel Nell (Bettis) en Steven (Roam) zojuist woonruimte heeft bemachtigd. Medebewoners schijnen voornamelijk te bestaan uit gestreste weirdo’s, gluurders en andere engerds. Het complex wordt opgeschrikt door gruwelijke moorden begaan met alledaags gereedschap en dus is de halfgestoorde klusjesman Ned (Gierasch) verdachte-nummer-één. De ondernemende Nell gaat op onderzoek uit en ontrafelt een macaber, occult geheim in het met mysterieuze symbolen gedecoreerde gebouw.
TOOLBOX MURDERS (niet langer pretenderend geënt te zijn op ware gebeurtenissen) is een onderhoudende thriller geworden, waarvan het occulte element zo’n boeiende, complete en afgeronde indruk maakt, dat het optreden van de toolbox murderer eerder een concessie lijkt aan de oorspronkelijke film (Tony DiDio co-produceerde beide versies) dan een onmisbaar aspect van de plot. Mogelijk hebben de scenaristen gemeend dat een hedendaagse genrefilm niet zonder fantasy-inslag kan, in dit geval een onvernietigbare, alom aanwezige, bovennatuurlijke killer in de orde van een Freddy Krueger, een Jason Voorhees of een Michael Myers.
De werkelijke hoofdpersoon van TOOLBOX MURDERS is The Lusman Arms Building (waarvoor The Ambassador Hotel in Hollywood model stond), een vaaglijk creepy constructie van vergane glorie, doordrenkt met Hollywood-schandalen uit vervlogen tijden, waar Nell de ene alarmerende ontdekking na de andere doet. De kilste van deze is dat zich in het hart van het complex nog een ander gebouw schijnt te bevinden waar zich in het verleden onzegbaar macabere zaken hebben afgespeeld. Een triomfaal staaltje production design van Yuda Asso. Het is duidelijk: TOOLBOX MURDERS moet wel even worden gezien.
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #64, najaar 2004.
