Twee maatschappelijk werkers nemen een groep probleemkinderen mee op een kampeertochtje naar de Californische bossen, zodat ze de grootstedelijke ellende van Los Angeles kunnen ontvluchten.
In de vrije natuur blijkt echter ook niet alles pais en vree te zijn, want lokale marihuana-kwekers beschermen hun oogst met hand en tand en stimuleren de groei van hun gewas met gevaarlijke chemicaliën. Dat laatste heeft onvoorziene bijwerkingen; wanneer het goedje op een nest teken terecht komt blijken deze tot vuistgrootte uit te groeien en zich razendsnel te vermenigvuldigen. De onfortuinlijke stadskinderen zullen hun persoonlijke problemen moeten overwinnen om de escalerende insectenplaag te overleven.
TICKS is heerlijk onzinnig vermaak in de beproefde ‘mens-versus-natuur’ traditie. Het scenario, dat gebaseerd is op een 20 jaar oud idee van special-effects maker Doug Beswick, heeft op zich niets nieuws te bieden. Maar ondanks de overdaad aan clichés heb ik me prima vermaakt en dat is vooral te danken aan de intrinsieke smerigheid van de teken; wie ooit zijn huisdier van zo’n bloedzuigend insect heeft bevrijd zal moeten erkennen dat het nu niet bepaald een prettig gezicht was. Regisseur Tony Randel (HELLBOUND, CHILDREN OF THE NIGHT) weet dat gegeven goed uit te buiten en Doug Beswick’s effecten zijn ouderwets goor.
TICKS bewijst weer eens dat sommige clichés bijzonder lekker kunnen smaken, mits ze stijlvol worden opgediend.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #7, voorjaar 2007.
