Op de hoes van THE DEVIL INSIDE staat een non met een griezelige blik in haar ogen. Daaronder de tekst: “This is the film the Vatican doesn’t want you to see!” Aardig van het Vaticaan dat ze ons op voorhand waarschuwen over de kwaliteit van deze film.
Met een budget van 1 miljoen dollar sleepte THE DEVIL INSIDE uiteindelijk 53 miljoen dollar binnen. Dat is een hit. Commercieel gezien is het daarom absoluut logisch dat regisseur William Brent Bell nu aan WER, zijn volgende film, werkt. Artistiek gezien is dat onbegrijpelijk. THE DEVIL INSIDE is slecht. En dat blijft niet bij een ongelukkig gekozen camerastandpunt of een acteur die zijn tekst verkeerd uitspreekt.
THE DEVIL INSIDE speelt leentje-buur bij het subgenre van de fake-documentaire en bij dat van de religieuze horrorfilm. Wat betreft het eerstgenoemde genre begint THE DEVIL INSIDE nog behoorlijk goed, met overtuigende nieuwsbeelden van een plaats delict en een rechtszaak. Een zekere Maria Rossi belde het alarmnummer. De keurige Katholieke heeft drie mensen vermoord. Waarom, in Godsnaam?
De film schiet dus met een knal uit de startblokken, maar vanaf dat moment gaat het mis. We volgen Maria’s dochter, Isabella (Fernanda Andrade) die een documentaire maakt om te achterhalen wat haar moeder bezielde die dag. Was het een uit de hand gelopen exorcisme? Ze trekt naar Vaticaanstad waar alles, met de hulp van twee jonge priesters, volkomen ontspoort. De film incluis.
THE DEVIL INSIDE voelt helemaal nergens aan als een authentieke documentaire. Het camerawerk is dat van een gewone film en doorbreekt nooit de vierde wand. Bekijk de trailer maar: bij het bezoek aan moeder in het ziekenhuis kijken we af en toe mee via de beveiligingscamera. Isabella’s cameraman is nergens te zien, maar waar komen dan die close-ups vandaan?
Het ergste van alles is: THE DEVIL INSIDE is niet eng. De gebeurtenissen volgen elkaar tergend langzaam op en worden steeds ongeloofwaardiger. Father Ben en Father David klungelen minutenlang met medische apparatuur, maar weten helemaal niets van de Heilige Schrift. Hun exorcismes zijn op één hand te tellen en bestaan uit de gebruikelijke clichés. Veel geschreeuw, wat gevloek hier en daar en dan vliegt er iemand tegen een muur. Brent Bell kent zijn klassiekers, maar wat hebben wij daaraan?
En dan dat einde… het lijkt op een mislukt eerbetoon aan PARANORMAL ACTIVITY, maar waarschijnlijk is het gewoon onmacht.
Di: Paramount (dvd en blu-ray: 27 juni). Copyright Maarten van Krimpen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 16 juli 2012.
