Twee jaar geleden verscheen de roman Relic, geschreven door Douglas Preston en Lincoln Child. Preston werkte jaren bij het American Museum of Natural History in New York, situeerde het verhaal over een mysterieuze reeks moorden in het instituut dat hij als zijn broekzak kende en gaf het boek daarmee een flinke meerwaarde. De lezer steekt een boel op over datgene wat zich in het museum achter de schermen afspeelt en dat is leuker dan het klinkt. Maar bovenal is Relic een geweldige pageturner, zo’n boek dat je tot diep in de nacht blijft lezen.
Veruit favoriet bij de personages is special FBI agent Pendergast, een soort Fox Mulder uit The X-Files, maar dan een stuk excentrieker. Nu het boek verfilmd is, is het ook zinvol te vermelden dat er geen dwerg in voorkomt. Vier scenarioschrijvers hebben zich op de bestseller gestort, maar veel goeds hebben ze er niet van gebakken. Pendergast sneuvelde, de rivaliteit tussen de museummedewerkers is tot een minimum teruggebracht en de mythologie achter de moorden, een van de sterke punten van de roman, is tot voetnoot gedegradeerd. Bovendien werd het sterke pre-apocalyptische slot geschrapt, en in de uiteindelijke rolverdeling werd directeur Cuthbert, een hufterige kerel, om duistere redenen ineens dwergvrouwtje Linda Hunt. Voor liefhebbers van de roman is THE RELIC dus een grote teleurstelling, maar wat krijgt de maagdelijke kijker voorgezet? Om kort te gaan: een behoorlijk slappe monster-movie. Zou zelfs een gemutileerde filmversie van het boek in handen van een getalenteerde horrorfilmer nog wel iets moois kunnen opleveren, regisseur Peter Hyams (OUTLAND, 2010, TIMECOP) maakt er een potje van. Hij doorsnijdt een potentieel spannende climax in het van de buitenwereld afgesloten museum voortdurend met straatbeelden van af en aan rijdende politievoertuigen en rondvliegende helikopters, waardoor elk gevoel van claustrofobie verdwijnt. En hij geeft monstermaker Stan Winston, meervoudig Oscar-winnaar dankzij bijdragen aan ALIENS, TERMINATOR 2 en JURASSIC PARK, alle gelegenheid om ons zijn slapste creatie tot op heden te tonen. Een aantal houterig ogende computer-animaties doen de rest. Lees het boek, vergeet de film. * Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #28, p5.
