RECENSIE

PROPHECY, THE(2016)

Na de Val van Lucifer heerst er talloze millennia rust tussen hemel en hel. Dan dient zich een catastrofe aan: op last van Keizer Constantijn de Grote vindt in het jaar 325 het eerste oecumenische concilie van de Christelijke Kerk plaats, bekend geworden als het Concilie van Nicea.

Op dit concilie verklaren bisschoppen dat door het offer van Gods Zoon de mens één werd met God, verheven boven alle andere schepsels tussen hemel en aarde. Over dit dogma denkt Lucifer (Mortensen) ruim zestien eeuwen na Ð een zucht op de eeuwigheid Ð en besluit dan de aldus bevoorrechte mensheid, die Hij tevens verantwoordelijk houdt voor Zijn oorspronkelijke val, te vernietigen. Met dit doel zendt Lucifer Zijn luitenant Gabriel (Walken) onder de mensen, terwijl uit de hemel aartsengel Simon (Stoltz) neerdaalt om Lucifer’s plannen te verijdelen. Beide gezanten vliegen elkaar in haren en vleugels en aan L.A. politie-detective Thomas Dagget (Koteas), ex-priester en schrijver van het gezaghebbende boek Thesis on Angels in Religeous Scripture, de taak uit te zoeken wat er allemaal aan de hand is. Men zou kunnen denken dat een reli-thriller gebaseerd op een flard kerkgeschiedenis iets heel bijzonders belooft, maar Widen c.s. worden hun in wezen boeiende premisse al na een paar minuten ontrouw, waardoor de film belandt in het territorium good guy vs. bad guy. Het celestiale conflict rond conciliaire leerstellingen verzandt in ordinaire vuist- en vuurgevechten, terwijl Gabriel (die in L.A. natuurlijk met ‘Gabe’ wordt aangesproken), Simon en andere Godsgezanten worden voorgesteld als geroutineerde goochelaars in designer-costuums met een snelle (veelal ondoorgrondelijke) babbel en handige, doorgaans dodelijke trucjes: con-artists ten voeten uit. THE PROPHECY (voorheen GOD’S ARMY en onder die titel vertoond op het WoT 1995) is een film waarin een geloofsconflict at gunpoint wordt opgelost en waarin de participanten met hun theologische en moraalfilosofische overtuigingen vechtend over de vloer rollen. In de slotcredits, die overigens zijn verlucht met een vreselijke popsong (!), is ruimte gemaakt voor de volgende geestige mededeling: Archangels’ sun glasses designed by Giorgio Armani. N.B.: Vermeldenswaard is nog dat het in de film geponeerde dogma op het Concilie van Nicea niet aan de orde is geweest en bijgevolg Lucifer’s toorn niet kan hebben opgewekt. Met de leerstelling, die op het concilie in kwestie wel werd behandeld (bekend geworden als Arius’ Dogma), moet Lucifer zeer in Zijn schik zijn geweest. Lees éen en ander na en verbaas U over Widen’s volstrekt nodeloze geschiedsvervalsing. . ** Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #23, p7.

27 april 2011
  • Titel
    Übermensch Prophecy: The Legend of Greater Iskender
  • Lengte
    90 minuten
  • Regie
    Emre Aluç
  • Scenario
    Emre Aluç
  • Cast
    Alper Günay, Bihter Altay, Yucel Yuksel
  • Taal
    Turkish
  • Land
    Turkey
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.