Dr. Lawrence Angelo (Brosnan) houdt zich bezig met virtual reality-experimenten, waarbij hij computersimulatie’s gebruikt om chimpansees van een hogere intelligentie te voorzien. Wanneer de financiers van zijn experimenten alleen in militaire toepassingen van zijn werk blijken te zijn geinteresseerd, besluit hij op eigen houtje thuis verder te werken.
De zwakbegaafde tuinman Jobe Smith (Fahey) lijkt een ideaal proefkonijn en aanvankelijk werpen Angelo’s technieken dan ook hun vruchten af. Als de geldschieters daar lucht van krijgen worden de twee het slachtoffer van hun bemoeienissen en neemt Jobe’s nieuwe ego megalomane proporties aan. THE LAWNMOWER MAN vond zijn oorsprong in een kort verhaal van Stephen King, die het verschil tussen zijn werk en de film zo groot vond dat hij zijn naam er niet aan wilde verbinden. De producenten zagen in hun film ‘een TRON voor de jaren negentig’ en kunnen met de huidige belangstelling voor virtual reality rekenen op de interesse van een breed publiek. Datzelfde deden producenten in de jaren vijftig toen ze de angst voor nucleaire technieken en de atoombom uitbuitten, middels goedkope B-films over radioactieve monsters. THE LAWNMOWER MAN is net zo moralistisch als de films van veertig jaar geleden, maar verpakt zijn boodschap in hippe eigentijdse computer-animaties en gelikte horrorfilm-conventies. Een TRON voor de jaren negentig is de film beslist niet; TRON speelde minstens voor de helft in de computer en bij THE LAWNMOWER MAN kunnen er slechts een schamele vijf minuten aan computer-animatie van af. Ik verwachte een virtueel visueel spektakel, maar zag bijna twee uur lang alleen de kop van Pierce Brosnan, een vervelende kwast die thuishoort in een Old Spice reclame en die als bezeten wetenschapper net zo overtuigend is als Pim Jacobs in de rol van Dracula. ** Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #7, p2.
