Het idee voor een filmisch treffen tussen Freddy en Jason ontstond begin jaren negentig. Toch kostte het tien jaar en zeventien scenario’s voordat de film er kwam.
De hele evolutie valt op deze dvd terug te lezen in een tweedelig (Engelstalig) artikel uit Fangoria. Met name Michael de Luca, toenmalig hoofd van productie bij New Line, wilde de film alleen maken als het scenario helemaal naar wens was. FREDDY VS. JASON moest immers fans van beide series dik tevreden stellen. Meer dan de in totaal zeventien voorgangers was FREDDY VS. JASON van meet af aan een film voor fans. Dat besefte ook Ronny Yu, die in de uitgebreide making of vertelt angstaanvallen te hebben gehad over de verwachtingen van het ‘hardcore publiek’. Angst mag normaal een slechte raadgever zijn, in het geval van FREDDY VS. JASON leverde het een crowdpleaser op. Dat het publiek op de eerste plaats komt, blijkt ook uit Yu’s commentaar bij de twintig verwijderde scènes. Het testpubliek wilde meer blote tieten, en die kreeg het, terwijl een tedere scène tussen twee tieners werd geschrapt omdat die ‘te zoetsappig’ werd bevonden. Yu zelf lijkt er niet eens een mening over te hebben. Daarmee is niet gezegd dat Yu zonder eigen visie is. Hij verwijderde het oorspronkelijke, clichématige slot en sneed een aantal lelijke cgi-effecten eruit, waaronder een scène waarin een jongen digitale palingen uitkotst. Yu had echte levende willen gebruiken, maar de Canadese wet verbiedt het op de grond laten vallen van paling. Zonder dollen. Met zijn hoge tempo, dito body count en bloederig en cartoonesk spektakel is FREDDY VS. JASON de horrorfilm bij uitstek om in een zaal vol joelende fans te zien, à la het Weekend of Terror. Een aardig alternatief is het audiocommentaar met Yu, Ken ‘Jason’ Kirzinger en Robert ‘Freddy’ Englund, waarbij met name laatstgenoemde goed op dreef is met seksistisch commentaar op zijn jonge tegenspeelsters en homofobe grapjes over tegenspeler Kirzinger. Wanneer actrice Katherine Isabelle in beeld verschijnt: ‘Je drinkt, je neukt en je rookt. Je gaat eraan, bitch! En die honkbalpet moet ook verdwijnen!’ Tussendoor heeft Englund zowaar nog wat interessants te melden ook, van zijn bewondering voor de cameraman en regisseur, tot de relatie tussen A NIGHTMARE ON ELMSTREET en punkrock. Yu vult aan waar hij de kans krijgt, maar Kirzinger zit er voor spek en bonen bij. In de film mag hij als Jason zegevieren, op het audiocommentaar delft hij het onderspit. FILM **1/2 / EXTRA’S ***1/2 Copyright Agnes Tourvel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #63, p16.
