Gravin Irina Karlstein is niet zomaar een vampier. Ze is een bloedgeile vampier, met wat haar voedsel betreft een nogal grillige voorkeur: in plaats van het traditionele hals-bijten kiest zij voor het uitzuigen van de genitaliën van haar slachtoffers.
Vanzelfsprekend gaat hier de nodige orale seks aan vooraf. Irina is niet vies van deze vorm van seks, maar het doden bevalt haar aanzienlijk minder. Als ze dan verliefd wordt op haar manisch depressieve aanbidder en ook hem dood zuigt, raakt onze fallus-gerichte coquette in een diep dal; een dal waaruit alleen zelfmoord ontsnapping biedt.
Om de sub-plot wat in te kleuren is er ook nog een halfgare vampier-doder, die zich door Irina’s zelfdoding plotseling van zijn levensdoel beroofd ziet worden. Hoewel er de nodige doden vallen, ontbreekt er naar mijn smaak wel wat bloed in FEMALE VAMPIRE, waarschijnlijk omdat het hier om erotische horror gaat. Die erotiek wordt in ieder geval stijlvol en overvloedig verbeeld: zowel hetero- als lesbische voorkeuren zijn volop vertegenwoordigd. Uiterst interessant is de scène waar de gravin masturbeert met haar bed als hulpstuk.
Franco had van mij vier sterren kunnen krijgen als de horror wat sterker aanwezig was geweest, en als hij niet voor muziek had gekozen die dagenlang in m’n kop bleef doorjengelen. Ondanks de chronische bloedarmoede blijft deze ‘bare-breasted countess’ (tevens één van de vele exporttitels van de film) ook na 22 jaar zijn klassieke waarde behouden. Een must voor Franco-fans. De originele titel van de film luidt overigens LES AVALEUSES.
Copyright Dirk van Sloten. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #20, augustus/september 1995.
