Horror is zeker geen onbekend filmgenre in Indonesië. Sinds de jaren zestig werden er meer dan honderdtwintig horrorfilms geproduceerd. De meeste daarvan waren echter niet of nauwelijks te zien in andere landen. Met het Engelstalige en goed geproduceerde DEAD MINE lijkt men nu bewust te mikken op de internationale markt.
Een verwend rijkeluiszoontje gaat met een groepje experts en gewapende huurlingen op zoek naar het legendarische goud van Yamashita, een verdwenen schat bestaande uit Aziatische rijkdommen die geroofd werden door het Japanse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Volgens één van de experts bevindt de schat zich in een tot Japanse bunker omgebouwde (Nederlandse!) mijn op een Indonesisch eiland. De expeditie wordt riskant wanneer de schatzoekers worden aangevallen door piraten en ingesloten raken in de bunker. Al zoekende naar de uitgang blijkt dat een aantal expeditieleden een dubbele agenda heeft en de dode mijn allesbehalve verlaten is.
In de afgelopen jaren was MACABRE (Mo Brothers, 2009), een film die het goed deed op een aantal festivals waaronder Imagine, één van de weinige Indonesische horrorfilms die het Nederlandse publiek bereikte. AMPHIBIOUS 3D (Brian Yuzna) was een Nederlands-Indonesische coproductie, en aanmerkelijk minder succesvol.
DEAD MINE is de eerste filmproductie van HBO Asia, de onlangs opgerichte Aziatische dochter van nde televisiezender. De film werd opgenomen op locatie in Indonesië en in de fonkelnieuwe en hypermoderne studio van Infinite Studios in Singapore. Voor de regie werd Steven Sheil aangetrokken, die in 2007 niet onverdienstelijk debuteerde met MUM & DAD. In de cast van DEAD MINE geen bekende namen, maar wel competente acteurs. De bekendste koppen zijn die van Ario Bayu (MACABRE) en Joe Taslim (THE RAID). DEAD MINE is mooi gefilmd, de sets zijn geloofwaardig tot indrukwekkend, de speciale effecten zijn overtuigend en de meeste acteurs weten van hun eendimensionale personages toch nog iets interessants te maken.
Het is bijna een cliché, maar waarin het helaas wél mis gaat, is het scenario. De premisse van DEAD doet nog het meeste denken aan OUTPOST: verwissel de nazi’s voor Japanse imperialisten en je hebt DEAD MINE. Dat geeft allemaal nog niet zo, ware het niet dat de makers hun publiek ook vreselijk onderschatten. DEAD MINE bevat zoveel uitleggerig geouwehoer dat je na een half uur precies weet hoe de rest van het verhaal zal verlopen. Wel origineel zijn de monsters (vermijd de trailer als je niet van spoilers houdt), maar hun potentieel wordt niet optimaal benut. Het blijft een beetje bij gewichtig rondlopen en hier en daar een tik uitdelen. Gemiste kans.
DEAD MINE is geen slechte film, maar wel een zéér gemiddelde. De film zal waarschijnlijk niet voor de internationale doorbraak zorgen waar HBO Asia zo overduidelijk op mikt. Net wanneer de vaart er een beetje lekker in zit, houdt de film middenin een scène opeens abrupt op en laat je verder gissen naar het lot van de overlevenden. Artistieke keuze of was het geld gewoon op? Veel vergelijkbare films eindigen met de standaard lont-in-het-kruidvat- finale. Dat heb ik dan nog altijd liever dan deze anticlimax.
Distributie: Splendid. Release: 30 mei 2013. Copyright: Erik van ’t Holt. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 30 mei 2013.
