In het VHS-tijdperk zorgde het ‘in 46 landen verboden’ FACES OF DEATH voor de beste griezelavonden. Om de bizarre sterfscènes een wetenschappelijk cachet te geven praatte een ‘gerenommeerde patholoog’ de verhalen aan elkaar. De kijker wist toen al beter: FACES OF DEATH was en ís natuurlijk onversneden gore.
Dr. Francis B. Gröss (gespeeld door Michael Carr) kon in 1978 prachtig en bloedserieus vertellen over expliciete opnames van geslachte dieren, lijken in allerlei stadia van ontbinding, een koelbloedige onthoofding in een woestijn of het schokkende resultaat van een vliegtuigongeluk. Maar de jeugdige kijker spoelde in de jaren tachtig en negentig natuurlijk het liefst direct door naar de gruwelijke scènes zélf. Bezorgde ouders en verstandige instanties protesteerden hevig tegen het videofenomeen, maar wat niet mag – roken, zuipen, seks hebben en FACES OF DEATH kijken – is voor de gemiddelde tiener natuurlijk juíst aantrekkelijk.
De eerste FACES OF DEATH, onlangs opnieuw op dvd uitgebracht in een 35ste verjaardags-editie met vele extra’s, stamt uit 1978. Er zouden later nog vele vervolgen en rip-offs van wisselende kwaliteit volgen. Anno 2014 is de dood nog altijd een taboe in Amerika en verschijnen er nog steeds artikelen online over wat ‘echt’ is aan FACES OF DEATH en wat nep. De obscure maar megapopulaire serie spreekt nog altijd tot de verbeelding. Opmerkelijk genoeg blijken de speurders het vaak nog steeds niet bij het rechte eind te hebben, aldus de makers op deze uitgebreide schijf.
Zo vertelt Glen Turner, editor van die eerste, geruchtmakende film, in de featurette Choice Cuts smakelijk over de productie van de shockumentary.”We hadden nooit verwacht dat íemand erin zou trappen.” Turner gidst ons door de geheimen van de serie aan de hand van enkele cruciale scènes, het basismateriaal en de bewerking ervan. In een andere featurette, The Death Makers, spreken FX-creators Allan A. Appone en Douglas J. White, al net zo sappig over die tijd en over het in elkaar knutselen van allerhande bloedgerelateerde mechanische props.
Het meest onderhoudende onderdeel van de dvd is het audiocommentaar van regisseur John Alan Schwartz, die zich destijds verschool achter het pseudoniem Conan Le Cilaire. In Schokkend Nieuws #96 publiceerde Eric van der Woude een uitgebreid interview met hem. Schwartz, van oorsprong maker van natuurdocumentaires, stapte soepel over naar de door een Japanse producent geïnitieerde en voor die markt bedoelde exploitation. Scène voor scène vertelt hij over het maakproces. Van het uitzoeken van archiefbeelden tot het in scène zetten van de meest onwaarschijnlijke (zelf)dodingen. “We hadden eigenlijk geen idee waar we mee bezig waren of waartoe het uit zou groeien.” Veel crewleden waren bang nergens anders meer aan de slag te kunnen en werkten daarom ook onder pseudoniem.
De regisseur en de geïnterviewde crewleden vertellen enthousiast over de serie die in een culthit van monsterlijke proporties veranderde. Wereldberoemd is de scène waarin gasten in een wel heel bijzonder restaurant ‘genieten’ van de hersenen van een door hen zelf gedood aapje. Een beeld dat in vele geheugens staat gegrift. Schwartz onthult: “Die waren gemaakt van gelatine en bloemkool en smaakten verschrikkelijk. Misschien wel erger dan apenhersenen.”
De feiten achter de bijna iconische scènes zijn het leukst. Over hoe een échte lijkschouwer zich liet filmen zonder te beseffen in welke productie hij was beland; waarom deze serie een hogere production value heeft dan rip-offs als DEATH FACES en TRACES OF DEATH; welke beelden wél echt zijn en hoe de acteur die een geëxecuteerde gevangene speelde daarna nooit meer aan de bak kwam. Hij werd niet geloofd. Hij moest zelfs in een praatprogramma opdraven om de kijkers ervan te overtuigen dat – hij kon het immers nog navertellen – de scène toch écht nep was geweest
En zo wordt er voorgoed een einde gemaakt aan de mythes achter dit gruwelfenomeen. Jammer? Neuh. Jonge kijkers anno 2014 zouden sowieso niet in deze klassieke oldschool gore trappen en de inmiddels volwassen kijker van toen kan de waarheid nu wel aan. Bovendien; FACES OF DEATH is óók een interessant onderdeel van onze filmgeschiedenis.
Extra’s: 3 skulletjes.
Di: Zeno Pictures. Dvd. Copyright Maricke Nieuwdorp. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd 30 maart 2014.
