Als je terug kon gaan in de tijd, wat zou je dan aan je leven veranderen? SAFETY NOT GUARANTEED draait geheel om deze vraag, zozeer zelfs dat je deze bescheiden geproduceerde tijdreisfilm misschien beter kunt omschrijven als een film over spijt en de obsessie met verloren kansen.
“Iemand om met me mee terug te gaan in de tijd. Dit is geen grapje. Je wordt betaald bij terugkomst. Breng je eigen wapens mee. Veiligheid niet gegarandeerd. Ik heb dit nog maar één keer eerder gedaan.”
Zo luidt de tekst van de advertentie die Kenneth (Mark Duplass) uit Ocean View in de krant liet plaatsen. Hij trekt de aandacht van journalist Jeff (Jake Johnson), die met twee stagiairs – de prikkelbare en in zichzelf gekeerde Darius (Aubrey Plaza) en de verlegen nerd Arnau (Karan Soni) – op pad gaat om uit te zoeken wie de zonderling is die terug wil naar het verleden.
Jeff heeft nog een tweede motief om naar Ocean View te reizen: hij wil zijn vroegere vakantieliefde opzoeken. En zo wordt al snel duidelijk dat ook hij op de een of andere manier zijn jeugd hoopt terug te vinden. Jeff probeert de schichtige Kenneth te benaderen, maar faalt. Darius heeft met haar norse houding en overduidelijke eenzaamheid (ze lijkt wel wat op dat andere personage van Aubrey Plaza, April uit Parks and Recreation) meer succes. Al snel is ze bij Kenneth in training om zijn tijdreisbuddy te worden.
Zou de tijdreismachine van Kenneth werken? Waarschijnlijk niet. Kenneth is zo iemand die beledigd is wanneer natuurkundeprofessors hem niet terugmailen, die zich er duidelijk niet van bewust is hoe hilarisch zijn macho moves eruit zien, en die denkt dat mensen van een schimmige organisatie achter hem aanzitten. Niet bepaald iemand van wie je een wereldschokkende ontdekking verwacht. Maar toch. Wat als?
SAFETY NOT GUARANTEED had volgens de IMDb een budget van minder dan een miljoen. Niet veel voor een sciencefictionfilm, maar wel genoeg als je een kleine, ingehouden film wil maken die zich afspeelt op menselijk niveau. Het gaat nu eens niet om het redden van de aarde of over het lot van een samenleving. In plaats daarvan gaat het over de kleine en grote dingen waar mensen spijt van hebben in hun leven. Jeff wil eigenlijk het liefst 21 zijn. Arnau wil het liefst géén 21 meer zijn. Darius en Kenneth zijn allebei zó bezig met het verleden, dat ze maar heel langzaam doorkrijgen dat het heden ook best wat te bieden heeft.
Niets spectaculairs, maar na alle bombast in de bioscopen deze zomer is het ook wel eens lekker om een film te zien die om ideeën draait in plaats van explosies.
Di: A-film. Copyright Hedwig van Driel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 8 augustus 2013.
