Request failed. HTTP CODE: 0
RECENSIE
LASERDISC

Re-Animator(1985)

Dat waren nog eens tijden: een openingsscène waarin meteen al een hoofd uit zijn voegen barst, gevolgd door een titelrol waaronder Bernard Hermann’s PSYCHO-score door begaafd muziekboef Richard Band in disco-remix wordt gerecycled. RE-ANIMATOR start in de hoogste versnelling en remt nergens af.

Ambitie, afgunst, haat, liefde en lust vinden elk een plekje in dit komisch splatterfestijn en toch is er ‘no plot to get in the way of the story’. Dat regisseur Gordon en producent Yuzna destijds meer moois beloofden dan ze sindsdien waarmaakten, doet aan het kijkplezier niets af. Elite Entertainment bouwt voort aan zijn goede naam als horror-op-laser-specialist met deze mooie produktie. De print (low contrast van het oorspronkelijke negatief) is prachtig van kleur en bescheiden van breedbeeld (1.85:1).

Toch moet gezegd dat de extra’s op deze disc weinig toevoegen aan de film. Deze ‘uncut’ editie is niets nieuws, zelfs niet in de VS, waar hij onversneden in de bioscoop te zien was. Wat doet het er eigenlijk toe dat RE-ANIMATOR voor de Amerikaanse televisie werd ontdaan van de splatter en aangelengd met veel tamme dialoogscènes? Ze zijn aan het eind van de disc toegevoegd, maar achter elkaar geplakt zijn ze nog slechter verteerbaar dan in de juiste context. Resteren een never-before-seen sappige droomscène (met krijsende naakte Barbara Crampton) die terecht uit het begin van de film geknipt werd en een paar trailers/ televisie-spots waaraan overduidelijk te zien is of men de natte dan wel de droge versie voorgeschoteld gaat krijgen.

Van de autopsie-scène waarvan Stuart Gordon zelf zó misselijk werd, dat hij hem maar wegliet [Chas Balun’s Deep Red Horror Handbook], ontbreekt elk spoor. Op de twee commentary tracks lichten respectievelijk Gordon solo en het ensemble van acteurs plus Yuzna de produktie toe. De regisseur beperkt zich tot een saaie opsomming van feiten en de cast heeft het te gezellig om verder te komen dan wat anekdotes, melige grappen, veel irritant hard gegil van Miss Crampton en ‘We love you and miss you”s aan het adres van de overleden acteur David Gale.

Time sure flies. Het is alweer tien jaar geleden dat RE-ANIMATOR, een mijlpaal in de horrorgeschiedenis, het licht zag. Nou ja, wij Nederlandse fans zagen hem natuurlijk pas tijdens het Weekend of Terror van maart ’87, maar toch: bij het bekijken en vooral beluisteren van deze 10th Anniversary Edition is een nostalgisch en ouwelijk gevoel moeilijk te onderdrukken. Het laatste beeld van de film, waarin dat groene goedje dat zoveel ellende veroorzaakt in de hals van Barbara Crampton verdwijnt, wordt steeds aantrekkelijker.

Copyright Bart Oosterhoorn. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #23, februari/maart 1996.

© Bart Oosterhoorn
1 februari 1996
Meer HorrorMeer Sci-Fi
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.