Hoe zou het zijn om vast te zitten in het huis van de toekomst waar een supercomputer de dienst uitmaakt? TAU neemt het als futuristisch uitgangspunt, maar haalt het niet bij een aflevering van BLACK MIRROR.
Julia (Maika Monroe uit IT FOLLOWS en THE GUEST) is een sjacheraar die haar charmes gebruikt om te overleven. In de eerste scènes van TAU zien wij haar mannen verleiden terwijl zij hen behendig beroofd. Nadat zij haar buit aan een heler heeft gesleten, keert zij terug naar haar kleine appartement. Dat ze eenzaam is blijkt wel uit een duif die ze voert die zich knus bij haar raam heeft genesteld. Hoe wanhopig is dat! Maar ze blijft niet lang alleen en wordt plotsklaps gekidnapt.
Na deze ontvoering zien we Julia in een grijze cel zitten terwijl ze een mondkapje op heeft. Twee andere gevangen staren haar wanhopig aan. Ondertussen neemt een koelbloedige man haar mee zodat hij experimenten met haar uit kan voeren. Zijn we nu in SAW-territorium beland?
TAU gaat met een gemakzuchtige vaart door het verhaal heen, wat ten koste gaat van spanning en de betrokkenheid met de personages. De gewiekste Julia heeft al gelijk een ontsnappingsplan in gedachten. Door middel van een geïmproviseerde en zeer onwaarschijnlijke explosie zijn de drie proefkonijnen plotseling vrij. En zo komen ze in futuristisch huis terecht dat wordt gerund door een bijdehante supercomputer. Deze AI die Tau heet, beschikt over een soort Transformer die verschillende vormen kan aannemen en met zijn scherpe grijp-armen al snel korte metten maakt met twee van de gevangen. Julia blijft over en zo komt zij achter de motieven van haar mysterieuze gijzelnemer.
TAU is een teleurstellende Netflix Original. Duidelijk met een klein budget in elkaar geflanst om vervolgens te verdwijnen tussen het aanbod van series en A-films. De film is het debuut van Federico D’ Allesandro die zijn sporen heeft verdiend binnen de art departments van verschillende Marvel-films. Niet dat daar veel van is te merken in TAU. Het huis van de toekomst is een saaie minimale ruimte. Chriet Titulaer had het waarschijnlijk meer flair en persoonlijkheid kunnen geven. Het camerawerk is ook lelijk met zijn gebrek aan contrast en kleuren die overheersen zoals pisgeel. Wat ook niet helpt is dat deze techhorror geketend is aan een locatie die al snel zijn nieuwigheid verliest.
Tau wordt uitgebeeld als een alziend oog dat aan HAL 9000 doet denken. Voor de afwisseling is die in een driehoek gepropt en daarmee lijkt de display van deze AI op een vrijmetselaarssymbool. Tau komt als brave supercomputer zijn nare baasje netjes na. Die zien we in bepaalde shots op de cover van Forbes magazine staan. Later is er een sneue conference call met kleurloze bobo’s die een nieuwe kunstmatige intelligente bij hem hebben besteld. Hij blijkt achter zijn succesvolle imago een gewetenloze tech entrepeneur te zijn die in zijn weg naar de top geen problemen heeft om slachtoffers te maken.
Ed Skrien geeft hem nog een gevoelloze dreiging mee, maar meer ruimte krijgt hij niet. Zijn kille personage dient vooral als contrast tegenover Tau die geleidelijk aan menselijker wordt. Zijn kunstmatige persoonlijkheid is een kruising tussen THE ELEPHANT MAN en dat irritante jochie uit Steven Spielbergs A.I.: ARTIFICIAL INTELLIGENCE. Althans als je afgaat op Gary Oldmans stem die in zijn intonatie wisselt tussen machinaal, onschuldig en kinderlijk. Voor Julia is het dus niet moeilijk om deze nieuwsgierige computer voor zich te winnen door middel van wat gelul over klassieke muziek en poëzie. Hadden ze die nutteloze emoties gewoon niet kunnen wissen bij de laatste update? Waarom zou een huishoudrobot überhaupt van cultuur moeten houden? Het baasje vindt het ook maar niks en als hij erachter komt dat Julia Tau stiekem aan het opvoeden is krijgt de AI straf alsof hij een ondeugend kind is dat net iets te veel uit de pot heeft gesnoept.
Als TAU exemplarisch is voor hoe Netflix zijn collectie wil uitbreiden met kleine producties dan belooft het niet veel goeds. De film beklijft niet en gaat roemloos ten onder als je er een BLACK MIRROR-aflevering tegenover zet. Dit is geen technologie die je echt bang maakt. Als je weet dat jouw besturingssysteem nog gevoelens heeft waar je op kan inspelen dan is de dreiging al snel verdwenen. D’Allesandro lijkt naar het einde toe zelfs iets van HER het verhaal in te willen smokkelen, maar realiseert zich opeens dat Netflix gewoon een dertien-in-een-dozijn sci-fi thriller had besteld. Als kijker kan je dus al raden wat er met die arrogante tech-gast gaat gebeuren en of Julia haar beproevingen zal overleven. Niet dat het je iets zal schelen.
Distributie: Netflix. Release: 29 juni 2018. Copyright George Vermij. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 3 juli 2018.
