KEEP WATCHING heette oorspronkelijk HOME INVASION. Een behoorlijk flauwe titel, maar in ieder geval een eerlijke. De huidige lijkt bedacht als een commando aan de kijker, angstig dat die uit pure verveling zou kunnen besluiten iets leukers te gaan doen met zijn tijd.
KEEP WATCHING begint met een aangenaam heldere persverklaring van de politie: een gezin is thuis dood aangetroffen en omdat het hele huis van tevoren voorzien was van camera’s, kon online worden meegekeken gedurende de moordpartij. Dat klinkt als een aardig uitgangspunt voor een verkenning van hedendaags massa-entertainment. Zijn we zodanig afgestompt dat iets alleen nog maar indruk maakt als het honderd procent echt is? Blijkbaar niet, want diverse kijkers van het live horrorspektakel wisten niet eens dat ze met echte beelden te maken hadden. Oké, dan misschien een statement over hoe videobeelden alles reduceren tot een fictieve vertelling, ongeacht de mate van fictie die eraan ten grondslag ligt? Veel reportages, documentaires en reality-tv zijn immers niet vrij van enscenering. Maar nee, ook dat lijkt niet echt de intentie. Wat dan wel? Joost mag het weten. Dit hele live-aspect komt in de rest van de film namelijk nauwelijks voor…
Hoewel de proloog goed de aandacht trekt, dringt zich gaandeweg de vraag op of deze niet beter achterwege had kunnen worden gelaten. De film gooit hiermee namelijk meteen bijna alle kaarten op tafel, waardoor je al in de eerste minuut voorloopt op de dan nog niet eens geïntroduceerde hoofdpersonages. Mogelijk was het effectiever geweest simpelweg te openen met het gezinnetje dat van vakantie thuiskomt in een huis dat volhangt met voor het blote oog onzichtbare cameraatjes. Vervolgens even vlug iedereen introduceren en dan gauw aan de slag met een stel moordlustige binnendringers, waarna we gaandeweg samen ontdekken hoe de vork in de steel zit. Nu weet je al meteen waarom deze mensen worden gefilmd vanuit allerlei vreemde hoeken (magnetron, ventilator) en hoe hun avond zal verlopen.
Vanwege die voorkennis is het een lange zit tot het moment dat de belagers eindelijk hun intrede doen, al komt dat ook door de niet bijster interessante personages die we in de tussentijd leren kennen. Een enkele onderlinge verhouding heeft verhaaltechnisch potentie (een puberdochter die niet overweg kan met de relatief jonge vrouw die haar overleden moeder dreigt te vervangen), maar wanneer de ellende eenmaal losbarst, wordt daar weinig meer mee gedaan (de stiefmoeder had op dat punt net zo goed de echte moeder kunnen zijn). Erg spannend wil het helaas ook niet worden, althans niet voor de enigszins geoefende kijker. Alleen op onervaren twaalfjarigen zal KEEP WATCHING het gewenste effect hebben. Gelukkig bevat het slot een aardige verrassing. Niet voldoende om de film te redden, maar het is tenminste iets om voor te blijven kijken. Blijkt die titel toch nog enigszins gepast.
Distributie: Sony Pictures Home Entertainment. Op dvd en blu-ray vanaf 14 maart 2018. Copyright: Thierry Verhoeven. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 14 maart 2018.
