Een goede tien jaar na dato krijgt THE STRANGERS zowaar een vervolg. Zijn er mensen die daar echt op zaten te wachten? Ondergetekende was het bestaan van de originele film alweer bijna vergeten.
Vervolgen op lowbudgethorrorthrillers als THE STRANGERS worden doorgaans gesmeed wanneer het ijzer heet is. Daarom zit er meestal maar een of twee jaar tussen het uitkomen van de films. Dat was aanvankelijk ook de intentie bij dit vervolg, dat al werd aangekondigd toen het eerste deel nauwelijks uit de bioscoop was verdwenen. Blijkbaar verliep het allemaal niet zo soepel als gehoopt en dus arriveert deel twee pas tien jaar later. Best opvallend eigenlijk, dat niet na een paar jaar vertraging de stekker uit dit project is getrokken. De eerste film lijkt immers redelijk uit het collectief geheugen te zijn vervaagd. Bij de persvertoning van deel twee kon een aanwezige recensent dan ook niet met zekerheid zeggen of hij het eerste deel wel of niet had gezien. Nooit een goed teken.
Anno 2018 voelt THE STRANGERS nogal als een film uit een andere tijd. Enerzijds vanwege de aanwezigheid van flipphones, anderzijds omdat hoofdrollen van Liv Tyler en Scott Speedman vandaag de dag geen garantie meer zijn voor een bioscooprelease. Het vervolg lijkt zowaar uit een nog verder verleden te komen. Dat komt deels door de setting – een verlaten bungalowpark waar constant jaren 80-evergreens te horen zijn – maar meer nog door een dwarse puber die uit hetzelfde decennium lijkt te zijn weggelopen. Want om haar rebelsheid te benadrukken, loopt de jongedame met een ontblote schouder rond in een te groot Ramones-shirt en een flanellen blouse om haar middel geknoopt. Zou ze zich in haar rebellie hebben laten inspireren door foto’s van haar moeder op dezelfde leeftijd? Het is goed dat iedereen met smartphones in de weer is, anders zou je haast vermoeden naar een prequel te zitten kijken.
De problematische puber heeft al voor aanvang van de film het plot in gang gezet: omdat ze niet te beteugelen valt, wordt ze door haar ouders naar een kostschool gereden. Misschien is het de opluchting dat ze eindelijk bijna van hun dochter verlost zijn, maar vader en moeder maken gedurende de roadtrip (waarbij ook hun zoon aanwezig is) een opvallend frisse indruk na maandenlange tienerterreur. Toen mijn zusje op haar vijftiende een vakantie vergalde door haar puberdriften de vrije loop te laten, liepen de volwassenen er heel wat minder ontspannen bij. Nog een geluk dat destijds op die Spaanse camping geen gemaskerde psychopaten opdoken…
Net als de vorige keer introduceert het moorddadige drietal waaraan de film zijn titel ontleent zichzelf door aan te kloppen met de vraag of Tamara thuis is. Waar dit voorheen een nogal betekenisloos zinnetje was, blijkt de herhaling ervan een effectief speldenprikje; we weten immers wat voor ellende hierop zal volgen. Helaas blijft het daar niet bij qua herhaling. Vooral in de eerste helft zijn er net iets te veel herhaalde zetten en verwijzingen naar de vorige film, die lijken te leunen op het idee dat THE STRANGERS een iconische film is. Leuk geprobeerd, jongens. Met dat soort geintjes valt best weg te komen wanneer je een STAR WARS- of BLADE RUNNER-revival maakt, maar bij THE STRANGERS mag je al blij zijn als men nog enigszins weet hoe die film afliep.
Op de punten waar de film het van moet hebben, weet regisseur Johannes Roberts (47 METERS DOWN) zich echter heel aardig van zijn taak te kwijten. Hij geeft blijk van een goed oog voor compositie (in dit genre best belangrijk, maar helaas vaak verwaarloosd) en serveert een aantal goed getimede schrikmomenten. Dat het allemaal niet bijster diepgaand of logisch is, valt ditmaal een stuk makkelijker te vergeven door de wat meer pulpgeoriënteerde aanpak ten opzichte van de iets te serieuze voorganger. In vergelijking daarmee is THE STRANGERS 2: PREY AT NIGHT minder home invasion en meer slasher. En dan vooral die van de pretentieloze soort uit de tijd dat rebelse meisjes nog echt in Ramones-shirts rondliepen. Het is de vraag hoeveel mensen ervoor warm zullen lopen, maar wat betreft onnodige vervolgen kun je het een stuk slechter treffen.
Distributie: The Searchers. Release NL: 8 maart 2018, BE: 7 maart 2018. Copyright: Thierry Verhoeven. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 8 maart 2018.
