IFFR | De indrukwekkende openingscène van het Zuid-Koreaanse THE VILLAINESS/AK-NYEO van Byung-gil Jung schept grote verwachtingen voor de rest van de film. Het goede nieuws is dat die volledig worden waargemaakt. Het slechte nieuws is dat dit pas in het laatste kwartier gebeurt.
Gelukkig is die openingsscène er wel een waar je een poosje mee vooruit kunt. Zonder enige introductie of uitleg zien we door de ogen van Sook-hee (Ok-bin Kim) hoe ze zich een weg vecht door een gebouw en daarbij tientallen tegenstanders op hardhandige wijze afmaakt. Het is een even bloederig als enerverend stukje actiefilmmakerij, ogenschijnlijk gefilmd in één take en met veel aandacht voor compositie. En waar het esthetisch vergelijkbare HARDCORE HENRY (Ilya Naishuller, 2015) de point-of-view-gimmick tot in den treure toe volhoudt, weet THE VILLAINESS dat bij dit visuele trucje de lol er na enkele minuten wel af is. Zo worden we tijdig met een slimme overgang uit de first person-perspectief geslingerd en gaat de actie daarna in de derde persoon op even spectaculaire wijze verder.
Het zal nog even duren voor duidelijk wordt waarom de jonge Sook-hee zo stevig huishoudt. Vooralsnog resulteert haar bloedbad erin dat ze door de autoriteiten wordt opgepakt en vervolgens à la NIKITA wordt ingelijfd als effectieve moordmachine. Die functie vereist een goede dekmantel en dus wordt ze in een soort internaat voor vrouwelijke huurmoordenaars klaargestoomd voor de buitenwereld. Er is echter een kleine complicatie: Sook-hee blijkt zwanger te zijn. Na haar opleiding keert ze dus niet alleen naar de maatschappij terug als ervaren theateractrice en getrainde killer, maar ook als moeder. Het moederschap biedt een handige indicatie van het tijdsverloop: wanneer Sook-hee de meisjesschool verlaat, valt aan de leeftijd van haar dochtertje goed af te lezen hoe lang de training ongeveer moet hebben geduurd.
Sook-hee’s ‘vrijlating’ lijkt het startschot voor de tweede akte, maar vreemd genoeg trapt regisseur-scenarist Byung-gil Jung juist daar ineens stevig op de rem. De actiefilm wordt een dik uur gepauzeerd voor een romantisch drama met thrillerelementen, dat aardig wat narratieve handicaps met zich meebrengt. Jung maakt de kijker bijvoorbeeld meteen deelgenoot van de dubbele agenda van de buurman met wie Sook-hee een relatie aangaat. Aangezien hij voor haar schimmige werkgever een oogje in het zeil moet houden, is hij op de hoogte van wie zij is en dat maakt al haar pogingen haar ware identiteit voor hem verborgen te houden simpelweg verspilde moeite, en helaas niet bijster interessant om naar te kijken. Zouden we volledig Sook-hee’s perspectief delen, dan zou de sociale onhandigheid van deze vriendelijke buur ons ook een tijd lang op het verkeerde been hebben gezet. De verrassing wordt ons nu helaas meteen ontnomen.
THE VILLAINESS is te zien op International Film Festival Rotterdam en ook al verkrijgbaar bij Arrow Video. Op de dvd-hoes wordt de film vergeleken met onder meer KILL BILL (Quentin Tarantino, 2003-2004). Dat lijkt een goedkope manier om een Aziatische film voor een westers publiek aantrekkelijk te maken, maar de vergelijking is niet geheel onterecht: qua plot wordt vrij veel leentjebuur gespeeld bij Tarantino. Heel erg is dat niet (KILL BILL is immers ook niet bepaald een baken van originaliteit), maar door de opzichtige gelijkenissen vallen de tekortkomingen wel wat meer op. Want waar KILL BILL de non-chronologische structuur behapbaar wist te houden met goed afgebakende hoofdstukken, schiet THE VILLAINESS nogal heen en weer met tamelijk verwarrende flashbacks. Wat evenmin helpt, is dat zich pas laat een concreet einddoel aandient. Hierdoor voelt de film na het eerste halfuur nogal stuurloos, met scènes die op zichzelf beschouwd prima zijn, maar geen groter geheel ondersteunen.
Wanneer het eenmaal tijd is om af te ronden, wordt gelukkig alles uit de kast getrokken om de belofte van de spectaculaire opening dubbel en dwars in te lossen. Daarmee is het taaie middenstuk snel vergeten. Het schijnt trouwens gebruikelijk te zijn. Op het door twee podcasters van Arrow Video ingesproken audiocommentaar wordt gesteld dat veel Zuid-Koreaanse actiefilms werken vanuit dat specifieke kader: actie als opener en afsluiter met daartussen een meer verhaal-georiënteerd middenstuk, en er wordt geopperd dat dit het deel is waarmee een dergelijke film zijn publiek wint of verliest. Het middenstuk van the villainess doet geen van beide, zodat de kans uiterst klein is dat je hiervan iets vol enthousiasme zult navertellen. Daar lenen de opening en het slot zich een stuk beter voor.
THE VILLAINESS is op 30 januari en 1, 2 en 3 februari te zien op het International Film Festival Rotterdam. Copyright: Thierry Verhoeven. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 28 januari 2018.
