In CAPTAIN AMERICA: CIVIL WAR, een film boordevol superhelden, stal Spider-Man de show. Dat deze versie van de webslinger ook uitstekend een eigen film kan dragen, bewijst SPIDER-MAN: HOMECOMING, de beste Spider-Man verfilming tot nu toe.
In 2002 bracht Sam Raimi de superheld Spider-Man naar het grote doek, met een enorm succes als gevolg, zowel kritisch als financieel. De rommelige derde film van Raimi stelde vijf jaar later echter zodanig teleur dat de stekker uit de franchise werd getrokken. Weer vijf jaar later mocht Marc Webb opnieuw beginnen en ditmaal ging de stekker er al na twee films uit en werden alle plannen voor vervolgfilms van tafel geveegd. Toen Sony en Marvel tot een deal kwamen waarbij Spider-Man gebruikt mocht worden in het filmuniversum van Marvel, was er nieuwe hoop. Tom Holland werd gecast en zijn kleine rol was een van de hoogtepunten in CAPTAIN AMERICA: CIVIL WAR. Logisch dus dat er meteen plannen werden gemaakt om Holland zijn eigen film te geven.
Een van de beste keuzes voor SPIDER-MAN: HOMECOMING van Jon Watts was om van dit soloavontuur geen oorsprongverhaal te maken; dat hebben we de afgelopen 15 jaar immers al twee keer gezien. Ditmaal dus geen spinnenbeet of wijze levenslessen van oom Ben, vlak voordat hij op straat wordt neergeknald. Dat betekent echter niet dat Peter Parker dit avontuur niets leert of ontdekt, integendeel. Na het gevecht in CIVIL WAR staat de jonge superheld te popelen om opnieuw met The Avengers te vechten. Hij wil zichzelf bewijzen, maar het telefoontje van Tony Stark (Robert Downey Jr.) komt maar niet. Als gevolg daarvan gaat de superheld zelf op zoek naar onrecht en stuit al snel op een duister handeltje van Adrian Toomes (Michael Keaton), die buitenaardse middelen gebruikt om krachtige wapens te fabriceren. Als Tony Stark en zijn assistent Happy Hogan (Jon Favreau) niet naar hem lijken te luisteren, neemt de webslingerende superheld de touwtjes zelf in handen.
Kijkend naar de poster en trailers lijkt het wellicht alsof Robert Downey Jr. een grote rol speelt in deze solofilm van Spider-Man, maar dat blijkt gelukkig niet het geval. Hij en Favreau spelen slechts een kleine bijrol. SPIDER-MAN: HOMECOMING is voornamelijk een film van Peter Parker en zijn alter ego. Het verhaal wordt in gang gezet door de gebeurtenissen uit de eerdere AVENGERS-films, maar vervolgens is het toneel geheel voor Tom Holland. En die doet het – wederom – fantastisch. Hij is een uitstekende combinatie van een onhandige maar sympathieke sul als Peter Parker en een eigenwijze betweter als hij zijn rood-blauwe kostuum aangetrokken heeft. Hij switcht voortdurend op perfecte wijze tussen kwetsbaar kneusje en zelfverzekerde grappenmaker, iets dat zijn voorgangers Tobey Maguire en Andrew Garfield nooit echt onder de knie kregen.
En zo zijn er meer vlakken waarop SPIDER-MAN: HOMECOMING de voorgaande Spider-Man-films ver achter zich laat. De luchtige toon, het snelle tempo en de enorme entertainmentwaarde is iets dat we niet meer zagen sinds de eerste Spider-Man van Raimi in 2002. Elke verfilming die volgde werd steeds een tikkeltje duisterder en serieuzer, maar SPIDER-MAN: HOMECOMING is juist kleurrijk, jolig en van tijd tot tijd zelfs hilarisch. Dit is overigens niet alleen de verdienste van Holland, ook de bijrollen worden uitstekend ingevuld. Marisa Tomei speelt een prima Aunt May, ook al krijgt ze weinig te doen, en de jonge klasgenoten van Peter zijn een leuk clubje bij elkaar. Soms blijven ze iets teveel in hun stereotype hangen (het cynische meisje is áltijd cynisch, de klootzak is áltijd een klootzak), maar ze leveren vaak genoeg leuke scènes op. J.K. Simmons had zich prima op zijn plek gevoeld bij deze acteurs.
Wat overblijft is de slechterik, maar buiten de films van Batman is dat zelden een hoogtepunt van een superheldenfilm, zelfs als je Batman zelf cast. Michael Keaton speelt zijn rol als Adrian Toomes (ofwel The Vulture) prima en het is ook een verademing dat de slechterik ditmaal eens geen persoonlijke band heeft met Peter Parker – iets dat in elke voorgaande Spider-Man-film wel het geval was. Zijn rol is prima, maar hij zal absoluut niet de boeken ingaan als meest memorabele schurk. De actiescènes uit SPIDER-MAN: HOMECOMING zijn daarentegen wel zeer gedenkwaardig, met name een sequentie rondom het Washington Monument is uitermate indrukwekkend.
Al met al is SPIDER-MAN: HOMECOMING niet alleen de beste Spider-Man-film tot nu toe, maar laat hij tevens zien dat de superheldenfilms van Marvel kwalitatief nog steeds flinke stappen maken.
Distributeur: Sony Pictures. NL 6 juli 2017. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd 6 juli 2017.
