Er komt maar geen einde aan de UNDERWORLD-franchise. Wel zo toepasselijk voor een reeks die draait om een eeuwigdurende strijd tussen twee onsterfelijke rassen…
Bij aanvang van UNDERWORLD: BLOOD WARS (deeltje vijf alweer) verzucht vampier Selene (Kate Beckinsale) dat ze misschien al te lang in leven is – een gedachte die ondergetekende graag onderschrijft. Echter, Selenes existentiële crisis komt niet voort uit het zien van voorganger UNDERWORLD: AWAKENING, maar uit haar persoonlijke verliezen. Al sinds het akkefietje waarmee de eerste film eindigde, is ze verstoten door haar soortgenoten. Nu blijkt ze ook haar grote liefde Michael te zijn kwijtgeraakt. Dit ‘personage’ werd in AWAKENING nog buiten beeld gehouden om te verhullen dat acteur Scott Speedman klaar was met de filmreeks, maar inmiddels lijken de makers wel te beseffen dat de scheiding definitief is.
BLOOD WARS wekt de indruk dat men lering heeft getrokken uit de fouten van AWAKENING en keert enigszins terug naar wat de eerdere films boeiend maakte. Zo worden de ongeïnspireerde beelden van Vancouver (een stad die we sowieso al te vaak hebben gezien) ingeruild voor de sfeervolle gotische omgevingen van Oost-Europa. En waar het vierde deel de voorheen zo aangenaam complexe strijd reduceerde tot ‘goede vampiers tegen slechte lycans’, daar weerklinkt ditmaal de eerste film in de vorm van een nieuwe vampiercoven met lekker veel gekonkel. Een belangrijke rol is weggelegd voor hoofdvampier Semira, wier vertolkster Lara Pulver waarschijnlijk het advies heeft gekregen zo veel mogelijk Eva Green na te doen. Maar goed, zelfs een tweedehands Eva Green is het bekijken waard.
De reeks zit daarmee helaas nog niet volledig op het goede spoor. Diverse plotlijnen die in het vorige deel werden uitgezet, worden wel heel erg gemakkelijk terzijde geschoven. Maakte AWAKENING er nog een punt van dat vampiers en lycans bijna uitgestorven waren, daar blijken beide mutantenrassen in BLOOD WARS weer in groten getale aanwezig en schittert juist de voorheen zo gevreesde mensheid door afwezigheid. Waar is Selenes dochter Eve gebleven? En waarom is Michael ook alweer dood, terwijl de vorige film zo expliciet eindigde met de mededeling dat hij nog in leven was?
AWAKENING wordt niet geheel genegeerd: Charles Dance en Theo James zijn opnieuw van de partij als vader en zoon Thomas en David, en ze krijgen ditmaal gelukkig iets meer te doen. Zo zorgen ze voor een verzoening tussen Selene en de vampieraristocratie, al is dat eigenlijk meer een handjeklapconstructie die erin resulteert dat ze haar oude beroep van Death Dealer (weerwolfjager) weer oppakt en een nieuw legertje collega’s opleidt. Aanleiding is de dreiging van een nieuwe lycanleider: de naar verluidt strategisch zeer gewiekste Marius (Tobias Menzies). Blijkbaar weten de vampiers iets wat ze niet met de kijkers willen delen, want we komen nooit te weten wat Marius nu zo’n vermaarde tacticus maakt. Zijn favoriete strategie lijkt toch vooral de frontale aanval…
Mogelijk heeft Marius het script gelezen en kent hij zodoende de behoefte van de makers om op gezette tijden de kijker stevig wakker te schudden. BLOOD WARS mikt kennelijk op een videogameverslaafd kijkerspubliek en probeert het in anderhalf uur film dezelfde hoeveelheid videogameactie voor te schotelen. BLOOD WARS lijdt daardoor aan een bekende handicap van de UNDERWORLD-films: het begint allemaal zeer degelijk, maar al gauw moet alles plaatsmaken voor een overdaad aan niet bijster interessante actiescènes. Moest de vorige film halverwege nog even worden opgeleukt met een onverwachte lycanaanval op een vampierbolwerk; BLOOD WARS bevat twee van dergelijke scènes. In dat opzicht is Kate Beckinsale in haar strakke leren pakjes een prima uithangbord voor de reeks: het ziet er nog steeds prima uit, maar we hebben het onderhand vaak genoeg gezien.
Distributie: Universal Pictures. Release NL: 1 december 2016, BE: 18 januari 2017. Copyright Thierry Verhoeven. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 1 december 2016.
