“Dr. Ember… so nice of you to join us.” Wanneer een elfjarige gemeen begint te grijnzen en over zichzelf spreekt in meervoud, dan weet je dat het tijd wordt voor een exorcist.
Maar nee hoor, Dr. Seth Ember (Aaron Eckhart) is écht geen exorcist – de held van INCARNATE is een ‘uitdrijver’. En hij bestrijdt ook geen demon, maar een ‘parasiet’ die zijn slachtoffer gevangen houdt in een prachtige droom. Ember, een getraumatiseerde, hevige verwaarloosde en alcoholische man in een rolstoel, treedt die dromen binnen en tracht daar de bezetene te bevrijden. “I don’t clock in for the Vatican!” zegt hij nog – alleen is dat dus precies wat hij vervolgens wél doet.
In de wereld van deze zoveelste Blumhouse-productie (INSIDIOUS, SINISTER) wordt het Vaticaan vertegenwoordigd door een dame in een mantelpakje die op geen enkel moment enige kennis van religieuze zaken tentoonspreidt en op het eind zelfs vergeet dat de man die onder haar neus ligt te sterven misschien wel zou willen biechten. Het is al net zo bizar als Carice van Houten expliciet opvoeren als een Nederlands personage en haar dan Lindsay noemen.
Lindsay is kwetsbaar, want natuurlijk net gescheiden. Haar elfjarige zoontje Cameron zit in de problemen. Hij wordt namelijk bezeten door een grote aartsdemon die zichzelf op een gegeven moment identificeert als ‘Ash’ of ‘The Plague’, maar in de rest van de film consequent ‘Maggie’ wordt genoemd. Want tja, dat klinkt natuurlijk nog véél angstaanjagender. Enfin, de mevrouw van het Vaticaan roept de hulp in van Dr. Ember. “We sent in the best exorcists,’ klaagt ze nog, ‘but they failed.” Gelukkig heeft Ember ‘Maggie’ al eens eerder ontmoet.
Voor Nederlanders is het natuurlijk leuk dat Carice van Houten meedoet, maar haar rol is ongeveer net zo groot als in REPO MEN (Miguel Sapochnik, 2011) en INTRUDERS (Juan Carlos Fresnadillo, 2011). Toch jammer dat Melisandre uit GAME OF THRONES of Langiva uit BLACK DEATH (Christoper, 2010) ook in deze film weer veroordeeld is tot snotteren over het leed van haar kind. De enige twee vrouwen in INCARNATE zitten het grootste deel van de tijd met grote ogen op het bankstel in de woonkamer, te kijken naar een live videofeed van de gebeurtenissen in de kamer ernaast.
Je kunt wel aan de gang blijven met het uitdrijven van plotgaten, onwaarschijnlijkheden en ergernissen bij deze film. Wanneer de nood het hoogst is en Maggie alle energie van kleine Cameron begint te consumeren… pakt rolstoelheld Ember een taxi om elders in de stad even wat plotlijntjes te dichten met een oud-collega. Enig commentaar bij terugkomst: “What took you so long?”
En natuurlijk, natuurlijk wordt er ergens even gegrapt over groene kots en ronddraaiende hoofden. Scenarist Ronnie Christensen en regisseur Brad Peyton willen laten weten dat ze hun klassiekers kennen. Ze mochten willen dat INCARNATE ook maar een fractie van de originaliteit en effectiviteit had van THE EXORCIST. Eigenlijk zouden ze, alleen al voor die grap en zeker gezien het einde van INCARNATE, eeuwigdurend gebarbecued moeten worden op het tuinfeest van Pazuzu.
Distributie: Dutch FilmWorks, release BE 7 december. NL 8 december. Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 8 december 2016.
