Request failed. HTTP CODE: 0
RECENSIE
Bioscoop

Equals(2015)

EQUALS is de derde film van regisseur Drake Doremus over de liefde en deze keer is de setting ‘de toekomst’.  Zijn trouwe fans vinden de trage ontvouwing en een overdaad aan lichaamsclose-ups misschien heerlijk, sciencefictionliefhebbers gaan een ergerlijke 102 minuten tegemoet.

De liefde is niet makkelijk voor millennial Drake Doremus. In LIKE CRAZY (2010) worden een Amerikaanse en een Britse student gescheiden door visumbureaucratie. In BREATHE IN (2013) is het struikelblok de burgerlijke staat en het leeftijdsverschil tussen de vader van een gezin en de buitenlandse studente die er verblijft. In EQUALS blokkeert een complete samenleving jong geluk.

De premisse van EQUALS is dat ergens in de toekomst emoties verboden zullen zijn, evenals lichamelijk contact. Soms voelen mensen opeens verdriet of affiniteit of boosheid en deze ziekte heet dan Switched On Syndroom (SOS). De ziekte kent vier stadia en leidt onherroepelijk tot de dood; soms door zelfmoord en anders wel door euthanasie in medisch instituut DEN. De wetenschap zoekt naarstig naar een oplossing voor SOS. Ondertussen wandelt iedereen kalm en wit gekleed door Het Collectief (of in het groen, als men in de groenvoorziening werkt). Men woont in smetteloze witte woningen met automatisch meubilair, eet gezonde voeding en slaapt alleen in smalle bedjes.

Hoofdpersonen Silas (Nicolas Hoult) en Nia (Kristen Stewart) werken op de publiciteitsafdeling van wetenschapsorganisatie ATMOS. Zij schrijft teksten over ruimtereizen. Hij maakt illustraties. Af en toe maakt hij ook interpretaties van De Grote Oorlog die ertoe heeft geleid dat de mensheid nu in een reservaat woont. Dit zijn allemaal bijzaken. Hoofdzaak is dat Silas en Nia ontdekken dat ze gevoelens hebben voor elkaar. Silas meldt zich bij de huisarts en blijkt SOS stadium 1 te hebben. Hij is ten dode opgeschreven en besluit daarom volledig voor Nia te gaan… En zo vullen 102 minuten zich met heel veel close-ups van subtiele blikken, ogen met lange wimpers en licht geopende monden in soft focus.

Visueel is EQUALS een aantrekkelijk geheel, met veel symmetrie in de beelden, lange lijnen en smetteloze jonge mensen in de hoofdrol. Het is interessant te observeren hoe een jongeman zo emotieloos mogelijk probeert om te gaan met het nieuws van zijn terminale ziekte, en Hoult en Stewart werken prima als setje. Maar voor de sciencefictionliefhebber is het de zoveelste film die het genre misbruikt en de clichés bij elkaar raapt als achtergrond. De trailer alleen al roept herinneringen op aan GATTACA (1997), THE ISLAND (2005), BRAVE NEW WORLD (1980) en THE TIME MACHINE (1960). Een ogenschijnlijk idyllische wereld van uniforme mensen, waarin genetica tot religie is verheven; een vreedzaam reservaat in een wildernis van barbaren. Daar gaan we weer.

Daarbij is de film zo traag dat het brein als vanzelf aan de wandel gaat en plotgaten opspoort om maar bezig te blijven. Waarom PR-campagnes ontwerpen voor (al dan niet fictieve) ruimtereizen wanneer niemand ergens door wordt geraakt? Hoe kan iemand creatief zijn zonder emotie? Hoe worden gevoelens gemeten in het bloed? Als seks niet bestaat, hoe leren mensen dan te vrijen? Waarom überhaupt voortplanten? Of eten? Hoe de hormonenstorm van een zwangere vrouw medicinaal te onderdrukken zonder dat de foetus wordt beschadigd? Wat doet Ridley Scott op de aftiteling?

Tergend is het onderliggend idee dat het cognitief vermogen ondergeschikt is aan wat mensen voelen. Technologie is slecht, onderbuikgevoelens zijn goed. Liefde boven wetenschap. Empathie boven analyse. Hart boven hoofd. De collega’s van Nia en Silas zijn dodelijk saai. Zij brengen hun avonden door met puzzeltjes maken en hun omgangsvormen zijn bot en harteloos. In de wereld van EQUALS sleept het leven zich voort en alleen liefde maakt het zinvol. Doremus dwingt ons te kiezen voor het gevoel. Dat is ’s mans goed recht, maar doe dat nou niet in een genre dat, mits goed uitgevoerd, juist dwingt tot nadenken.

Distributie: eOne, release NL 11 augustus, BE 17 augustus. Copyright Karina Meerman. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 10 augustus 2016.

© Karina Meerman
10 augustus 2016
Meer Sci-Fi
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.