IMAGINE 2016 | Imagine Film Festival heeft dit jaar als hoofdthema Building Dreams and Nightmares. In de sciencefictionfilm CREATIVE CONTROL belandt marketingsmannetje David in zo’n fraai vormgegeven nachtmerrie van eigen makelij.
Building Dreams and Nightmares is een themaprogramma waarin architectuur en design centraal staan. Sciencefiction gaat sowieso vaak over nieuwe werelden en het is dan ook niet verwonderlijk dat met name in dit genre prachtige voorbeelden te vinden zijn van bijzondere architectuur en design. Films als THE LURE, SYNCHRONICITY en EMBERS, die ook op het festival draaien, onderscheiden zich door een grote focus op vormgeving. Dat deze toekomst niet altijd rooskleurig is zien we op het festival bijvoorbeeld in HIGH-RISE en ESCAPE FROM NEW YORK, films die direct gaan over de toekomst van stedenbouw.
Het thema vinden we ook terug in het onderwerp van CREATIVE CONTROL: virtual reality komt sinds kort echt van de grond. En deze revolutie wordt behalve door techneuten ook aangevoerd door kunstenaars, designers en architecten. CREATIVE CONTROL is in naam nog een sciencefictionfilm, maar de wereld die erin geschetst wordt voelt al griezelig hedendaags. Wat we in CREATIVE CONTROL zien kan zomaar binnen vier jaar realiteit zijn geworden. We leven in de toekomst.
In CREATIVE CONTROL sleept creatieveling David (gespeeld door regisseur en co-scriptschrijver Benjamin Dickinson) zijn eerste grote opdracht binnen voor het reclamebureau waarvoor hij werkzaam is. Augmenta, een bedrijf met, zeg maar, het designteam van Apple en de software van Oculus, zoekt een hippe marketingstrategie voor hun nieuwe virtual reality-bril. Een bril, zo leert David, waarop hij niet alleen zijn mail en digitale stadskaarten kan checken; ook holografische projecties, gezichtsherkenning en virtuele manipulatie behoren tot de mogelijkheden. Met Augmenta blijkt de wereld uiterst maakbaar.
Dat klinkt misschien bekend, maar toch is CREATIVE CONTROL niet de zoveelste THE MATRIX-kloon. Dickinson verankert de zorgen van David in het hier en nu. Het probleem van David is slechts een kleine uitvergroting van de valkuilen van de hedendaagse social media. Als het leven zo maakbaar lijkt, waarom is het dan voor veel mensen zo verdomde lastig te wedijveren met het public image dat zij zelf het internet opslingeren? Waarom lijkt het gras bij een Facebook-vriend altijd groener? David heeft op creatief vlak de controle over zijn leven, maar zijn sociale banden en liefdesleven hangen aan een zijden draadje, en het feit dat David in die virtuele wereld ook zijn seksuele fantasieën kwijt kan, maakt het er niet beter op. Juist in de hedonistische uitspattingen vinden we enkele sprankjes kleur die in de rest van de beklemmend monochroom gedraaide film ontbreken.
Ook passend bij het thema van Imagine dit jaar: de wereld waarin CREATIVE CONTROL zich afspeelt, waarin de designlessen van Apple op grote schaal worden toegepast bij de marketing van nieuwe technologie. De marketingfirma in CREATIVE CONTROL verkoopt geen product, maar een levensstijl. Een wereld van hipsters (getuige ook hipsterkomiek Reggie Watts die zichzelf speelt), glazen salontafels, kantoorpanden als architecturale hoogstandjes en galerie-openingen als vrijetijdsbesteding. Niet alleen de virtuele realiteit is splinternieuw en oppervlakkig, ook het echte leven is een schijnwereld, eentje waarin David zich steeds meer verliest.
Het is niet voor niets dat Dickonson David op een gegeven moment over een tapijt laat lopen dat zo lijkt te komen uit THE SHINING: ook dat is een film over een man die zijn gehele leven op het spel zet voor zijn obsessie. Zo grimmig of krankzinnig wordt CREATIVE CONTROL niet. Als je de sciencefictionaspecten weghaalt, houd je een film over die gaat over obsessieve liefde en gedoemde relaties. Het blijft, ondanks de digitale toeters en bellen, een film over gewone, hedendaagse mensen.
De controle die Dickinson toont over alle aspecten van zijn film is bewonderenswaardig. Het cultuurtje waarin David zich begeeft, wordt overtuigend neergezet in strak gekadreerde shots en met oog voor design. De klassieke soundtrack (veel Schubert) is wonderschoon. Helaas voelt het slot van de film een beetje als een anticlimax. Dat Dickinson het hoge niveau niet helemaal tot het einde volhoudt is teleurstellend, maar wel passend bij een film over een creatief wonderkind dat niet aan de hoge verwachtingen kan voldoen.
CREATIVE CONTROL draait op 17 en 19 april op Imagine en beleeft op 19 mei zijn Nederlandse bioscooppremière.
Distributie De Filmfreak. Release NL: 19 mei 2016. Copyright Theodoor Steen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 17 april 2016.
