Request failed. HTTP CODE: 0
RECENSIE
DVD/BLU-RAY

Paranormal Activity: The Ghost Dimension(2015)

Met THE GHOST DIMENSION komt na zes delen een einde aan de PARANORMAL ACTIVITY-filmreeks. Geen minuut te vroeg. Gelukkig is het een betere afsluiter dan op basis van de vorige delen kon worden vermoed.

Deel vier was immers een saai prulwerkje en over de volkomen overbodige semi-spin-off THE MARKED ONES kan maar beter niets meer worden gezegd. Nu heeft kwaliteit bij goedkoop gemaakte horror zelden prioriteit (deze films mikken niet op Oscars maar op je portemonnee), maar de laatste jaren liepen ook de opbrengsten stevig terug. THE MARKED ONES was het eerste deel uit de reeks waarvan de wereldwijde opbrengst onder de honderd miljoen dollar bleef steken. Nog altijd lang niet slecht voor een film met een budget van krap vijf miljoen, maar het maakte wel duidelijk dat de franchise zijn beste tijd heeft gehad. Hoog tijd om af te ronden.

Maar hoe pak je zoiets aan? Alle eerder verschenen delen stonden namelijk redelijk op zichzelf en toonden hun verwantschap enkel in de bijzaken. Hoe hevig men doorgaans ook losging in de slotscènes, bij aanvang werd altijd weer van voren af aan begonnen. THE GHOST DIMENSION lijkt aanvankelijk te breken met die traditie door te openen in 1988, net na de gebeurtenissen van het derde deel, maar dat segment is al gauw afgelopen, waarna de film doorschakelt naar 2013 en voor de zoveelste keer een jong blank gezin introduceert dat zich geconfronteerd ziet met bovennatuurlijke verschijnselen. En zoals de traditie het wil, wordt dit alles nauwkeurig op beeld vastgelegd door de man des huizes.

Waar de personages in de eerste PARANORMAL ACTIVITY nog een reden hadden om camera’s op te hangen, lijkt het verzinnen van een aanleiding bij de laatste paar delen steeds te veel moeite. Toegegeven, na een half uur is er in THE GHOST DIMENSION voldoende voorgevallen om op diverse plekken in huis een camera neer willen te zetten, maar dat verklaart niet waarom vader Ryan al in de openingsfase steeds maar alledaagse situaties aan het filmen is. Meer found-footagefilms maken zich schuldig aan dergelijke luiheid, maar in dit geval was het zeer eenvoudig op te lossen geweest. Ryans gezin krijgt namelijk bij aanvang van de film gezelschap van zijn broer Mike die in de weken voor Kerst bij hen komt logeren. Het had prima gewerkt indien deze sociaal onhandige figuur met zeeën van tijd en niets om handen obsessief het gezinsleven van zijn broer zou vastleggen. In plaats daarvan is het Ryan die steeds maar weer met zijn camera door het huis loopt, ook al beweert hij het druk te hebben.

Het is volkomen begrijpelijk dat Ryan steeds bezorgder wordt wanneer er allerlei onverklaarbare dingen met zijn zesjarige dochter Leila gebeuren, maar het snijdt geen hout dat hij desondanks alles maar blijft filmen zonder dat iemand er ooit iets van zegt. Ook wanneer hij met zijn vrouw een-op-een converseert over de vreemde toestanden, kan hij de camera blijkbaar niet neerleggen. Er is zelfs een shot waarin de personages op een laptop de beelden bekijken die ze de voorgaande avond hebben opgenomen, waarin op de achtergrond een scherm te zien is met oude camerabeelden die op een televisiescherm worden vertoond… en dat alles wordt dus ook weer gefilmd. Het is waarschijnlijk de natte droom van mediafilosoof Jean Baudrillard.

Gelukkig valt er wel wat te filmen. De personages gebruiken meerdere camera’s, waaronder een oud analoog toestel dat paranormale verschijnselen vastlegt die voor het blote oog en andere camera’s verborgen blijven. De filmmakers buiten dit gegeven goed uit in een scène waarin een bovennatuurlijke gebeurtenis vanuit twee verschillende hoeken wordt gefilmd. De ene camera laat praktisch niets zien: de analoge camera toont alles. Het trucje wordt later nog eens op superieure wijze herhaald wanneer de analoge camera een beangstigend verschijnsel vastlegt, dat zich richting een nietsvermoedend personage beweegt dat enkel door een digitale camera wordt gefilmd. Kijkend naar die beelden weet je dat er iets op haar afkomt, maar je weet ook al dat je het niet gaat zien. Behoorlijk effectief.

Het zijn deze elementen die dit slotdeel nog enigszins de moeite waard maken, want over de gehele linie is het helaas allemaal erg been there, done that. Opnieuw stikt het van de hysterische schrikmomenten, flikkerende lampen en apatisch starende kinderen. De verhaallijn rond de zusjes Katie and Kristi, waarover vooral de eerste drie films gingen, krijgt een degelijke afronding, ware het niet dat de slotscène alsnog vrij anticlimactisch uitpakt. Wat dat betreft is deze franchise een schoolvoorbeeld van hoe Hollywood zijn publiek graag een vette worst voorhoudt. Het complete verhaal van PARANORMAL ACTIVITY had makkelijk in één film kunnen worden verteld, maar in plaats daarvan is het over zes films uitgesmeerd, aangevuld met altijd dezelfde ingrediënten. En tja, zo lekker was die worst nou ook weer niet.

Distributie: Universal. Release: 16 maart 2016. Copyright: Thierry Verhoeven. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 4 april 2016.

© Thierry Verhoeven
4 april 2016
Meer Horror
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.