Sinds het succes van THE HUNGER GAMES zijn ze niet meer aan te slepen, die post-apocalyptische Young Adult-verhalen. Maar als de THE 5TH WAVE met Chloë Grace Moretz iets bewijst, dan is het dat je niet eeuwig kunt meesurfen op het succes van anderen.
Zo’n enorme haast had Sony met het scoren van een volgend YA-succes, dat men de conclusie van de boekenreeks van Rick Yancey niet eens heeft willen afwachten. Deel drie, The Last Star, verschijnt pas in mei. De zure recensies en teleurstellende box office-resultaten van de eerste verfilming snellen het boek ver vooruit.
Om eerlijk te zijn, de eerste twintig minuten van THE 5TH WAVE zijn nog best te genieten. Cassie (Chloë Grace Moretz) was een braaf meiske dat op school met rode konen over telefoonhoesjes bazelde tegenover heart throb Ben Parish (Nick Robinson) en toch altijd keurig op tijd thuis was om voor haar kleine broertje een slaapliedje te zingen. Hoe is zij veranderd in de verwilderde overlevende die in de openingsscène in blinde paniek een onschuldige doodt? Aliens met de originele soortnaam ‘The Others’ hebben in vier grote aanvalsgolven haar slaapverwekkende bestaan in Ohio omverkegeld. ‘They need the earth,’ zegt haar vader. ‘But not us.’
Het eigenlijke verhaal van THE 5TH WAVE begint pas wanneer ze in een vluchtelingenkamp belanden en Cassie in een mum van tijd zowel haar vader als haar broertje verliest. Kleine Sam is in een schoolbus naar de Wright Patterson Militairy Base afgevoerd, waar ook Ben zich bevindt. Ben Parish noemt zich tegenwoordig ‘zombie’ en wordt daar getraind tot militair. Een speciaal vizier maakt onmiddellijk zichtbaar wie mens is en wie ‘The Other’ en zo trekken ze dus ten strijde, de jeugdige soldaten met clichématige bijnamen als ‘Teacup’, ‘Ringer’ en ‘Oompa’. Aangevuurd door kolonel Vosch (Liev Schreiber): ‘This is our world! This is our home! They will not overrun it. They will not possess it.’
Cassie ondertussen is te voet onderweg naar de militaire basis (‘I’m coming, Sammy. I promise!’) en loopt nog een andere knappe man tegen het lijf: Evan Walker (Alex Roe).
De snelle vernietiging van de mensheid en wat halfgeslaagde cgi-shots maken dus plaats voor de uitleggerige voice-overs van Cassie en een lange lijst oninteressante personages. Spannend is het geen moment, dit mozaïek van elementen uit ’toppers’ als BATTLE LOS ANGELES en het huiveringwekkend slechte THE HOST uit 2013. Voor wie Liev Schreiber een beetje kent kan de ‘surprise twist’ nauwelijks nog een verrassing zijn. Die man grossiert al sinds SCREAM 2 in onbetrouwbare personages. Zelfs van romantiek is nauwelijks sprake, want anders dan TWILIGHT’s Bella of Katniss Everdeen lijkt Cassie nauwelijk verscheurd tussen twee liefdes. Chloë Grace Moretz is ook geen match voor Kristen Stewart en Jennifer Lawrence.
Op internet en in het persmateriaal is opvallend weinig te vinden over de eventuele verfilming van het tweede boek The Infinite. Het zou geen verlies zijn als het bij deze rimpeling bleef, maar wel een bittere pil voor J. Blakeson. De regisseur debuteerde in 2009 met het uitstekende THE DISAPPEARANCE OF ALICE CREED en werd in 2010 door Variety uitgeroepen tot een van de tien ‘directors to watch’. Hollywood: op de golven van succes of genadeloos kopje onder.
Distributie: Universal (Release NL: 28 januari 2016). Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 27 januari 2016.
