DVD-BLU/RAY | De dvd-hoes van MONSTERS: DARK CONTINENT belooft een film die mijlenver verwijderd is van het ingetogen en fascinerende eerste deel uit 2010. Regisseur Tom Green heeft echter een aangename verrassing in petto.
We zitten in MONSTERS: DARK CONTINENT niet meer in het grensgebied tussen Mexico en de Verenigde Staten, maar in een rotsige woestijn ergens in het Midden-Oosten. De mysterieuze buitenaardse monsters uit het eerste deel zijn de enige verbindende factor.
Dat resulteert in een behoorlijk afwijkende plot waarin regisseur Tom Green nogal nadrukkelijk verwijst naar actuele geopolitieke conflicten. De VS sturen militairen naar het verre continent om de immense monsters uit te schakelen. Dat levert veel collateral damage op waardoor de bevolking in opstand komt. Geen prijzen voor wie de voor de hand liggende link met de oorlogen in Afghanistan en Irak weet te leggen.
En zo volgen we dus een groep hormonale groentjes uit Detroit die zich klaar maken voor hun vuurdoop. Dat gebeurt natuurlijk met de nodige drank en strippers, waarna ze verscheept worden naar de infected zone. Green past aan het begin van de film een snelle montage van soldaten en materieel toe die recht uit de trukendoos lijkt te komen van Peter Berg (THE KINGDOM, LONE SURVIVOR). De stoffige woestijn, waar de zon fel de camera inschijnt, doet dan weer denken aan het broeierige palet van BLACK HAWK DOWN en THREE KINGS. En natuurlijk kan Green het ook niet laten om tijdens gewapende patrouilles in helikopters en humvee’s de muziek lekker hard te zetten. Het is dat bekende cliché van Amerikaanse militaire overmacht dat ook nog eens keihard over de speakers bevestigd moet worden.
Zo ver, zo voorspelbaar. De groep wordt opgezadeld met een oude ijzervreter (acteur Johny Harris, die met zijn baard en straffe blik verdacht veel lijkt op Bradley Cooper in AMERICAN SNIPER). De mannen worden uitgezonden op een missie om een groep gestrande kameraden terug te vinden. De film is tot dat moment vooral een oorlogsfilm waarin af en toe wat buitenaardse wezens voorbijtrekken.
Maar dán kiest Green toch voor een heel andere aanpak, en komt de film verrassend genoeg terug bij de sfeer en de dieperliggende thema’s van het origineel. In MONSTERS van Gareth Edwards vormden een opbloeiende relatie en buitenaardse fauna de basis voor een film over culturele verschillen en de angst voor het onbekende. De natuur en de gewoonten in het zuiden waren in die film soms net zo vreemd als de kolossale wezens. Iets vergelijkbaars gebeurt in de tweede helft van MONSTERS: DARK CONTINENT, wanneer twee leden van de groep door de woestijn moeten trekken en het tempo opeens veel lager komt te liggen. Al het wapengekletter en spektakel is dan vervangen door mysterie.
Dat maakt de film wel een van de vreemdste hybrids van de afgelopen tijd en voor een groot publiek waarschijnlijk te onevenwichtig. Wie space marines wil die alien-butt gaan kicken in een film die in de lijn ligt van BATTLE LOS ANGELES, komt dus bedrogen uit. Het blijft echter bewonderingswaardig dat Green na een geijkte start niet kiest voor de voorspelbare paden en je oprecht aan het denken probeert te zetten. Dat maakt de film een waardige opvolger van het origineel met zijn de unieke sfeer en humane boodschap.
Distributeur: A-film NL 7 juli. Copyright George Vermij. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd 20 juli 2015.
