RECENSIE

Six Graves

‘Let’s get shitfaced!’ Op het ene moment is Australische belle Brie nog gezellig aan het feestvieren met haar vrienden; het volgende moment ligt hun lot in haar handen. Jules, Kyle, Marty, Tess, Amy en Stu ontwaken in een doodskist, elk op een andere, vooralsnog onbekende, locatie.

SIX GRAVES, in Australië uitgebracht als 6 PLOTS, start energiek. We hebben deze stereotypen al honderden keren gezien, maar de zeven studenten van Oak Bay High worden niet al te vervelend neergezet. Brie (Alice Darling) is de enthousiaste bezitter van een crossmotor en een kordate heldin. Een glimlach is er ook voor meidendialoogjes als: ‘What do you call a group of bitches? A troupe? A herd? A swarm?’ Het voortdurende gehannes met mobieltjes, sms’jes, en webcasten moet het geheel een modern aanzien geven. De soundtrack staat vol ongecompliceerde gitaarpop. Zoals gezegd: geen originaliteitsprijs, maar ondergetekende had er wel zin in.

Helaas: Brie wordt nauwelijks toegestaan op haar motor rond te crossen, maar is gedwongen de meeste tijd online of gebogen over een simpele plattegrond van Oak Bay door te brengen. Er is namelijk een akelige app verschenen op haar mobiel. Een eng cartoonfiguurtje vertelt haar dat haar vrienden in die kisten liggen, dat hun toestand live te volgen is op een website en dat ze geen ouders of autoriteiten mag bellen. Die mededeling komt een beetje te laat, want brigadier Gary Hart en zijn hulpje Dane zijn al gealarmeerd. En dus begint de tijd te lopen voor het ongelukkige vriendengroepje. De ene BFF verbrandt levend in haar kist (had ze maar niet moeten roken en had haar vader maar niet bij de brandweer moeten zitten). De andere hunk wordt in stukken gezaagd in de zagerij van zijn vader.

Wacht even… Wordt hier soms een patroon zichtbaar? Brie is in voortdurend mobiel contact met haar begraven vrienden en zwemkampioen Kyle beklaagt zich erover dat er water in zijn kist loopt. Zou hij soms…? De plot van SIX GRAVES ontrafelen is geen vreselijk moeilijke opgave en als Brie er écht niet uitkomt dan tekent ze op de landkaart toch gewoon een pentagram tussen de vier tot nu toe vastgestelde vindplaatsen? Dat leidt haar, volgens de logica van het B-script, zonder moeiteloos naar de vindplaats van slachtoffer vijf en zes, zodat ze die nog net op tijd kan redden. Waarop dit horrorniemendalletje afsluit met een zwaarmoedige rouwscène die volkomen uit de toon valt. ‘We had to give the audience an opportunity to grieve,’ vond regisseur Leigh Sheehan na zes (!) vertoningen voor een testpubliek.

‘SIX GRAVES is het Australische antwoord op de SAW-reeks,’ juicht de inlay van Excesso Entertainment, kennelijk niet op de hoogte van het feit dat de oorspronkelijke SAW gemaakt is door twee Australiërs. Los daarvan: ze mochten willen. SIX GRAVES heeft noch de gore, noch de spanning van de beruchte martelhorrorreeks. De claustrofobie van BURIED dan? Eén van de vrienden speelt in zijn doodskist godbetert een computerspelletje om de verveling te verdrijven!

 Di: Excesso. Release 21 februari 2012. Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 22 februari 2013

22 februari 2013
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.