Nederzombies en polderseriemoordenaars zijn er volop, maar welke Nederlandse filmmakers durven zich aan fantasy te wagen? Het ambitieuze MAGISTRATUS: OVERTURA vult een leemte en Thijs Meuwese en Kris Patmo presenteren hun film ook nog eens als het eerste deel van een saga.
Een collega herinnerde zich nog NACHTVLINDER, de geflopte film van zanger Herman van Veen, maar dat is het dan wel zo’n beetje. Fantasy, hoewel zeer populair wanneer het gaat om kostuumfeesten, is een ondergeschoven kindje in Nederland. Wie denkt dat de Lage Landen zich niet lenen voor grootse mythologieën en heldhaftige krijgers met bovennatuurlijke krachten, vindt zijn ongelijk in MAGISTRATUS: OVERTURA. Schokkend Nieuws zag de film tijdens een besloten première in Amsterdam, 26 januari jl.
Vanaf het eerste shot waarin we heldin Colinda (Julia Batelaan) in de bossen met een houten zwaard zien oefenen, valt op dat MAGISTRATUS: OVERTURA er professioneel uitziet. Thijs Meuwese en Kris Patmo, die verantwoordelijk zijn voor regie, scenario, productie, camerawerk en montage, zijn afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en schieten veel mooie plaatjes. Josselin Jolen deed art direction, en dat is in deze film een grote troef, want zij creëert met kostuums, locaties (er is in verschillende kastelen gefilmd) en props een geloofwaardige fantasy-wereld.
In deze middeleeuwse wereld leven twee volken. De Caerulen hebben blauw bloed, ze zijn geletterd, geboren leiders en beschikken over bovennatuurlijke gaven. De Ruben hebben rood bloed, zijn impulsief en leven meestal als arme boer. De vrede blijft in stand dankzij één essentieel verbod: de Caerulen mogen hun bovennatuurlijke gaven niet gebruiken. Dat evenwicht, dat 600 jaar standhield, wordt echter bedreigd wanneer een bende Bokkenrijders slachtpartijen aanricht onder de Caerulen. Colinda, een roodharige Caerule, en Hecgard (Joost Bolt), een soldaat en halfbloed, hebben beiden hun redenen om het op te nemen tegen de bokkenrijders.
Vanaf de eerste keer dat we Colinda in een leprakolonie haar pyrokinetische krachten zien gebruiken om een pan soep op te warmen, is duidelijk dat MAGISTRATUS: OVERTURA ook kan bogen op tamelijk geslaagde visuele effecten. Er is het nodige gedaan voor een green screen – zodat we de fictieve stad Brechtfoort zien oprijzen uit de Kootwijkerzand – maar nooit opdringerig. Dat laatste kan helaas niet gezegd worden van de muziek, al is pompeuze heroic music een euvel dat bijna iedere fantasy-productie aankleeft (zie: LOTR).
Vervelender is dat MAGISTRATUS: OVERTURA lijdt onder een onhandig script dat veel te vaak teruggrijpt op flashbacks en een te grote verliefdheid verraadt op de zelfgecreëerde mythologie. Er is ontzettend veel uitleg over de Caerulen en de Ruben, en is veel aandacht voor correcte Latijnse uitspraak, maar de plot zelf vertoont gaten. Wie is eigenlijk de man die Colinda tot krijgster opleidt en waarom koos hij haar uit? Wie is dat jochie in de finale? Waarom is er niet wat meer werk gemaakt van de Bokkenrijders? Hun rooftochten zetten 600 jaar vrede op het spel, maar van een handjevol malloten in dierenvellen gaat verdomd weinig dreiging uit.
De acteurs en actrices (zien we daar ook niet even Manouk van der Meulen uit R.I.P?) zijn beter dan we van low-budgetproducties gewend zijn, maar hun spel is zeker niet vlekkeloos. De veelal gedubde dialogen klinken als voorleeswerk en bezorgen MAGISTRATUS: OVERTURA een enorme stijfheid. Wie niet bereid is de jonge makers een paar onvolkomenheden te vergeven, zal daar zeker over struikelen.
Meuwese en Patmo nemen een groot risico door een prequel te maken waar nog geen succesvolle franchise bestaat. Welbeschouwd gebeurt er niet zo veel in deze eerste negentig minuten. Colinda is bijna de hele film in training om een krijger te worden. Hecgard vindt aan het eind van zijn zoektocht naar de bokkenrijders alleen het bewijs dat Colinda eindelijk in actie is gekomen. Maar met dat beeld van een fantasy-heldin met pyrokinetische krachten en twee sikkels in haar handen en het besef dat een oorlog tussen Caerulen en Ruben nu onafwendbaar is, bereiken de makers wel hun doel: ondergetekende is benieuwd naar het volgende deel en hoopt dat iemand ze daar het budget voor zal geven.
Di: Magistratus. Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 1 februari 2013
