Azië heeft ons op cinematografisch vlak veel mooie dingen gebracht: het minimalisme van Ozu, de bijzondere montage van Kurosawa, de prachtige tekeningen van Miyazaki… Nieuwe toevoeging aan dat lijstje: de afgebeten penissen van Tsugita, de man die ons blij maakt met HORNY HOUSE OF HORROR.
De eerste klap is een daalder waard. In de openingsscène van HORNY HOUSE OF HORROR zien we hoe een rondborstige prostituee haar klant opgeilt. Hij krijgt ‘special treatment’: ze legt zijn penis in een sushipakketje – “Dat is een hele speciale suhirol!”- en zelfs de gember wordt niet vergeten. “Zo hard als je kunt!”, roept de klant nog aanmoedigend. Reken maar.
Heel veel verder gaat de plot niet. Drie mannen bezoeken een ‘massagesalon’ en komen er op allerlei pijnlijke manieren achter dat dit een ander soort bordeel is dan ze dachten. HORNY HOUSE OF HORROR is een volledig van de pot gerukte film die van minuut tot minuut alle vooroordelen over Japanners bevestigt: de mannen hebben het IQ van een mosterdzaadje en het land heeft een nogal vreemd gevoel voor erotiek en humor.
Toch is het juist de humor die deze film redt. In het eerder uitgebrachte BIG TITS ZOMBIES 3D (die samen met HORNY HOUSE OF HORROR en EROTIBOT wordt gerekend tot de Nippon Splattererotics-reeks) was het de enorme zelfspot die de film dragelijk maakte. Bij HORNY HOUSE OF HORROR is dat niet anders. Het is allemaal zo enorm hysterisch en over-the-top dat het onmogelijk is niet te lachen. Het is geen BRAINDEAD – daarvoor zijn de personages te vlak en de effecten te amateuristisch – maar grappig is het wel. Ooit een pooier gezien die met een samoeraizwaard staat te wachten tot zijn klant een erectie krijgt, om ‘m er af te hakken? Het HORNY HOUSE OF HORROR is u graag van dienst.
Di: Shock Film (release op dvd: 19 maart). Copyright Maarten van Krimpen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 21 maart 2012.
