Stel je voor: je viert je verjaardag traditiegetrouw in je eentje in de bioscoop. Tijdens de Sonny Chiba kung-fu triple bill komt er een prachtige blonde meid achter je zitten, die meteen haar doos popcorn in je schoot werpt en een gesprek met je aanknoopt.
Ze blijkt niet alleen in kung-fu films geinteresseerd te zijn, maar ook voor jou te vallen, bigtime. Na de voorstelling belandt ze bij je in bed en je hebt de nacht van je leven. Maakt het dan nog iets uit dat ze door je baas is ingehuurd om je verjaardag onvergetelijk te maken? Natuurlijk niet, je bent immers pas haar derde klant en ze voelt echt wat voor je. Je trouwt de volgende ochtend met haar en besluit na het zien van A BETTER TOMORROW 2 dat je niet voor Chow Yun Fat onder hoeft te doen. Je luistert naar het advies van je held Elvis Presley en schiet haar pooier overhoop. Met een koffer vol cocaine en je bruid rijd je de zon tegemoet. Nee, beste lezer, dit is niet het verslag van mijn dertigste verjaardag, maar Quentin Tarantino’s natte droom, waarmee het door Tony Scott geregisseerde TRUE ROMANCE opent. Tarantino schreef zijn fantasie een aantal jaren geleden, toen hij nog achter de balie van een videotheek stond. Nu hij met RESERVOIR DOGS de hottest guy in Hollywood is geworden vinden zijn scenario’s gretig aftrek en drommen gerenommeerde acteurs samen om Tarantino’s prachtige dialogen te mogen uitspreken. Naast een goed oor voor anekdotische teksten beschikt Tarantino ook over een sterke radar, die de krenten uit de eigentijdse cultuurpap pikt. Zoals uit bovenstaande omschrijving van de openings-scènes mag blijken, zit TRUE ROMANCE mudvol met verwijzingen naar de hipste films en de juiste muziek. Dat is natuurlijk gewoon een goedkope truc, het gaat uiteindelijk om het verhaal en de personages. Wat het eerste betreft heeft de film veel weg van David Lynch’ WILD AT HEART. Waar Lynch zijn romantische vlucht van twee geliefden tevergeefs probeerde op te fleuren met dikke bejaarden in lingerie, trekken Tarantino en Scott regelmatig een stel top-acteurs uit de kast om ze amusante monologen te laten afsteken. Dat werkt niet altijd, maar levert af en toe zeer gedenkwaardige scènes op. Zo steelt Dennis Hopper de show, wanneer hij tegen een groep mafiosi een speech begint met de woorden ‘You know, all Sicilians were spawned by niggers.’.De verbindende factor in het geheel wordt gevormd door Christian Slater en Patricia Arquette, een mooi stel dat overtuigde wansmaak combineert met een grenzeloze naiviteit en optimisme. Met deze geliefden is het goed toeven. Voeg daar de aanwezigheid van Gary Oldman, Christopher Walken, Brad Pitt en Chris Penn aan toe en je zit geramd. TRUE ROMANCE mag dan geen meesterwerk zijn, het is in ieder geval een van de leukste films uit het voorspelbare mainstream Hollywood van de jaren negentig.
Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #11, p3.
