Met de produktie van de biomechanische security robot TS-4 (lees: Techno-Sapien; Lurie) lijkt de toekomst van Global Cybernetics Inc. verzekerd. Maar Global-president Dr. Connors (O’Quinn) wil meer: produktie van de TS-4 op mondiale schaal zodat de robots, reagerend op een ultrageheime, persoonlijke code, te zijner tijd zijn grootste wens zullen vervullen: werelddominantie.
Hiervoor heeft Connors talloze superieure mensenlichamen nodig en om die te selecteren ontwerpt hij in een dependance in de Oekraine de cyborg TS-3 (Tertyask). Security-chief Berkley (Cavanaugh) ruikt lont en zet TS-4 in om Connors’ megalomane plannen te verijdelen.
‘The Ultimate Bodyguard. Programmed to protect, serve and destroy’, roept de inlay ons lipsmakkend toe en in de volledig gedehumaniseerde wereld van TECHNO-FEAR is zo’n tekst een ijzeren garantie dat er van de twee eerstgenoemde taken niets terechtkomt. In het geautomatiseerde blikveld van TECHNO-FEAR’s halfcreaturen flikkeren nog slechts instructies op als disrupt! destroy! assassinate! eliminate! terminate! etc. De communicatie zèlf staat in TECHNO-FEAR aan de rand van de afgrond.
Maakt Full Moon Entertainment al enige tijd Roemenië onveilig met allerhande incongruent locatiewerk, de producent van TECHNO-FEAR (S.A.K. Entertainment, Los Angeles) heeft ruimtes gehuurd in de Alexander Petrovich Dovzhenko Studio’s in Kiev, Oekraine, en hierin de interieur-scènes van onderhavige film opgenomen. Locatiewerk werd gedraaid in en rond de oeroude stad aan de Dnjepr en levert een werkelijk allerbelachelijkste incongruentie met het overige filmwerk op. Het is ook niet niks om winkelend in een van Kiev’s rustige buitenwijken plotseling te worden geconfronteerd met een dolgedraaide, vuurbrakende Techno-Sapien, Onbetaalbaar uilige scènes zijn het gevolg. TECHNO-FEAR wordt voorafgegaan door zulk een uitvoerige, ca. vijf minuten durende trailer van dezelfde TECHNO-FEAR dat het zien van de film een vrijwel overbodige aangelegenheid wordt. Een curieuze politiek van Laurus Entertainment.
