Quentin Tarantino’s DJANGO UNCHAINED komt deze week uit op dvd en blu-ray. Ter gelegenheid daarvan publiceert Schokkend Nieuws twee interviews. Vandaag: Samuel L. Jackson over zijn rol als geniepige huisslaaf.
Was hij in 2000 nog de stoere SHAFT (‘Still the man, any questions?’); in DJANGO UNCHAINED speelt Samuel L. Jackson vrijwel het tegenovergestelde personage, de geniepige huisslaaf en bounty (‘zwart van buiten, wit van binnen’) Stephen. ‘Ik las het script dat Quentin me stuurde en ik belde hem meteen terug om te vragen: “Wil je nou echt dat ik de meest gehate negro uit de filmgeschiedenis speel?”’
Denkt u dat je DJANGO UNCHAINED kunt zien als Roots voor een nieuwe generatie? Is er een maatschappelijke boodschap?
‘Vast wel, maar niet zoals in Roots. Zoals in DJANGO UNCHAINED hebben we slavernij niet vaak geportretteerd gezien in films. Je moet begrijpen dat de slavernij niet zomaar een moeilijke tijd was in het leven van zwarte mensen. Ze waren niet alleen maar katoen aan het plukken in de velden en liedjes aan het zingen en proberen er het beste van te maken. Het leven was niet veel waard. De prijzen waarvoor ze mensen kochten en verkochten, het feit dat iemand je gewoon af kon maken als ‘ie daar zin in had… Ik zag de film meer als SHAFT in het wilde westen. Quentin houdt van blaxploitationfilms en van spaghettiwesterns en hij heeft die twee weten te combineren. Jamie is voor mij eigenlijk een moderne held. Een held die de meeste jongeren – bijna niemand eigenlijk – nooit eerder hebben gezien: een zwarte westernheld. Dat is tamelijk geweldig.’
Wie zou de hedendaagse versie van Calvin Candie zijn?
‘Al die Republikeinse assholes die het de mensen moeilijk maken. [Supreme Court-rechter] Clarence Thomas zou Stephen kunnen zijn. Wat weet ik er nou van? Hoezeer de dingen ook veranderen, in wezen blijft alles hetzelfde. Het enige verschil is dat je niet meer zomaar ergens naar binnen kunt rennen om huizen af te branden en iedereen te vermoorden, al die dingen die je vroeger wel kon doen. Daar hebben ze nu wetten voor.’
Hoe hebt u de rol aangepakt?
‘Er is geen research nodig om zo’n man te spelen. Je hoeft alleen maar op te komen dagen en uit te vogelen hoe zijn relaties met alle andere personages zijn. Van daaruit werk je verder.’
Was u verrast dat Tarantino een onderwerp als slavernij durfde aan te pakken?
‘Niet méér verrast dan toen hij de Tweede Wereldoorlog onder handen nam.’
Wat is de relatie tussen deze film en die Italiaanse western uit 1960, DJANGO?
‘Zelfde naam.’
Meer niet?
‘Niet echt. Franco Nero [de ster van de originele DJANGO] zit in de film… Maar er is geen enkele andere connectie dan de naam, voor zover ik weet.’
U was dit jaar ook te zien als Nick Fury in de Marvel-films, Welk genre vindt u leuker – superhelden of westerns?
‘Als ik echt moet kiezen, heb ik toch liever westerns. Ik ben opgegroeid met Gene Autry, Roy Rogers, Lash LaRue en televisieshows als Have Gun – Will Travel en Wanted: Dead or Alive. Westerns waren vaste prik in Amerikaanse bioscopen en op tv. Ik speelde cowboy en indiaantje met mijn vrienden.’
Deze western lijkt de regels te veranderen met een zwarte held…
‘Nou ja, er zijn wel eerder zulke films geweest. THOMASINE & BUSHROD (Gordon Parks Jr., 1974). Dat is een goede western. Sidney Poitier heeft een paar westerns gedaan. Fred Williamson had een westernserie… Richard Roundtree heeft er eentje gedaan. Er zijn er veel.’
Wat vindt u Tarantino’s beste film?
‘JACKIE BROWN [1997; met Jackson en Pam Grier]. Het is een geweldig verhaal en de film is heel goed gemaakt. Mooie karakterontwikkeling. Het is ook een heel volwassen en nogal sombere film, over mensen die op een kruispunt in hun leven staan en moeten beslissen hoe ze verder willen.’
Wat doet Quentin Tarantino op de set dat andere regisseurs niet doen?
‘Hij schenkt alcohol en draait muziek.’ (lacht)
(Interview Cancun press junket, April 2012. Met dank aan Sony Home. Vertaling Marjan Westbroek.)
