NEDERHORROR | Justin en Joël Heyl, beiden afgestudeerd aan de HKU in Utrecht, vielen het afgelopen jaar op met twee prijswinnende korte horror/fantasy-films. Schokkend Nieuws hoorde van de broers dat er nog veel meer moois op komst is.
THE ACID THEATRE (’12) won in 2012 de ‘Upcoming Talent Award’ tijdens het festival Film by the Sea. Het filmpje, dat zich nog het beste laat omschrijven als Alice in Wonderland on acid, maakt indruk. Na een afschuwelijk incident met haar vader ontwaakt het meisje Iza in het hiernamaals. Wat volgt voert ons via een begraafplaats en een techno party from hell naar een verrassende ontknoping.
Justin studeerde in 2011 af aan de afdeling audiovisuele media van de HKU, Joël in 2012. Maar de ondernemende heren runnen hun productiebedrijfje Action Reaction Productions al sinds 2007. Justin: “Ik zat toen, geloof ik, in het tweede jaar. Het is in de afgelopen twee jaar flink gegroeid en mijn broertje is er nu ook bijgekomen.” Action Reaction werkt veelal in opdracht. Op de website vinden we commercials voor ANB-AMRO, Honda en heel veel eigen producties. “We hebben nu toevallig net twee horrorfilms gemaakt, maar we hebben ook een romantische komedie gedaan, FINE. We willen gewoon verhalen vertellen, met nét dat ene procentje meer.”
De broers noemen Robert Rodriguez, Tom Tykwer, Gaspar Noë, Quentin Tarantino, Tim Burton en Christopher Nolan als inspiratiebronnen. Vanuit een oude TV-studio in Hilversum, een antikraakpand, produceren Justin en Joël hun korte films. “THE ACID THEATRE hebben wel hier opgenomen, in vier draaidagen. Die badkamerscène bijvoorbeeld? In de kelder. In de grote studio hebben we zelfs drie verschillende sets gebouwd.”
De techno-muziek in THE ACID THEATRE is van Rinse. De underground DJ is één van de oprichters van Acid Anonymous Soundsystem en speelde op live-shows in Frankrijk, Italië en Tsjechië. Joël: “Terwijl we aan het monteren waren, maakte hij de muziek. Normaal, als je een clip maakt, is de muziek al klaar. Nu hebben we de montage en de muziek tegelijkertijd ontwikkeld in de studio. Het kwam pas halverwege samen.” Justin: “Het ging bizar snel, allemaal. Dit begon als een gewone schoolopdracht. We zouden eerst een clipje gaan maken voor Bloemklatsch, maar dat werd op het laatste moment afgelast. Toen hebben we in drie weken tijd THE ACID THEATRE uit de grond gestampt. De hele pre-productie: het verhaal, de kostuums, cast en crew, alle special effects… En we betalen het allemaal uit eigen zak. We verdienen net genoeg met de commercials om de onkosten te kunnen dekken. En we hebben een fantastisch team dat tot nu toe altijd gratis of bijna gratis voor ons werkt. THE ACID THEATRE heeft zo’n 5.000 euro gekost, maar kan easily geraamd worden op 15.000 euro production value.”
“Techniek staat bij ons heel hoog in het vaandel,” vertelt Justin. “In THE ACID THEATRE gebruiken we bijvoorbeeld EDI (Extreme Detail Image), dat is een door onszelf ontwikkelde vorm van nabewerking. Uit een beeld met een hele hoge resolutie haal ik dan het allerhoogste, allerzuiverste detail naar voren. Dat geeft een heel surrealistisch effect. In 2011 hebben we die film geschoten, maar hij heeft ruim een jaar in de post gezeten.”
Daarnaast maakten de broers, in het kader van het 48 Hours Film Project, CARNIVORE (‘8). Een jochie wordt door zijn vader naar het ziekenhuis gebracht. “Als ze vragen hoe je aan die verwonding komt, moet je maar iets verzinnen.” En dus fantaseert de kleine Matthijs een ultragewelddadig verhaal bij elkaar, waarin dat wat er gebeurd is een extreme draai krijgt. Justin: “Met het genre hadden we ontzettend veel mazzel: we trokken Dark Comedy. We hebben een prachtige monumentale directiekamer hier en ik wilde daar heel graag zo’n scène opnemen als in THE UNTOUCHABLES, die dinerscène met Robert de Niro. Dát wilde we, een kind op een heel brute manier aan zijn einde laten komen, een prachtige slow-mo én een killer monoloog van een BN’er. Dat werd Joep Sertons.”
De kogel in een extreem slow-motion effect doet denken aan het werk van de Wachowski’s. “Grappig dat je dat zegt, dat is iets waar we meer mee bezig zijn voor een aankomend filmproject. Zij gebruikten meerdere camera’s voor dat bullet-time effect. Wij hadden maar één camera, maar wij gebruikten een gigantische hoge frame-rate. 2.000 frames per seconde: daarmee krijg je een superrealistische slow-mo.” De broers werken momenteel aan een directors cut van CARNIVORE. “Die wordt twee minuten langer. Er zitten wat nieuwe scènes in, er komt een nieuwe soundmontage, nieuwe kleurcorrectie, betere special effects. Al die dingen die we nét niet af konden krijgen in 48 uur.”
En ondertussen zijn er natuurlijk ook veel nieuwe plannen. De broers werken op het moment aan hun inzending voor de Time Capsule Award van het Imagine filmfestival. Joël: En verder zijn we nu bezig met de afwerking van THE SPIRIT. Dat hebben we gemaakt in het kader van Gone in 60 Seconds, een Engelse filmwedstrijd waarin je een bekende film moet namaken in zestig seconden. We hebben gekozen voor THE SPIRIT van Frank Miller. Niet zo’n erg goede film, maar we zijn wel enorme fan van die grafische stijl. Het is een gave uitdaging om voor blue-screen te filmen en al die special effects uit te proberen. We draaien het zelfs met dezelfde apparatuur. Jammer genoeg hebben we de deadline voor dit jaar gemist. Eind februari moet het klaar zijn, maar we zitten nog midden in de post. Dat wordt dus 2014.”
Justin: “En daarnaast werken we aan DE DOOD IS EEN FEESTJE, dat is de voorlopige titel. Dat wordt een korte film rond een personage waar ik al heel lang mee bezig ben: Carl. De perikelen van een seriemoordenaar is een passieproject waaraan ik al vijf jaar werk, samen met acteur Dick Janssen. Elke keer probeer ik hem, in welk project dan ook, terug te laten komen. In THE ACID THEATRE heeft Carl een cameo, we hebben verschillende korte filmpjes rond Carl gemaakt en er is zelf een commercial voor Kit Kat met hem… Dit is echt een karakter dat heel erg blijft steken. DE DOOD IS EEN FEESTJE wordt de voorloper, een kort hoofdstuk voordat we aan de lange speelfilm gaan beginnen. We hebben het ingediend voor NPS Kort. We hebben de deadline nét gehaald. We hebben ons kapot gewerkt! Een document van 74 pagina’s.”
Joël: “We komen in DE DOOD IS EEN FEESTJE in een ruimte terecht. Twee mannen worden wakker. Ze zitten vast aan twee heftige martelbanken. Hoe ga je dan reageren? Op een gegeven moment komt Carl er tussen en die maakt er echt een feestje van.”
Justin: “Maar het gaat geen SAW worden. Los van de nieuwe technieken die we gaan gebruiken, SAW had een heel serieuze ondertoon. Wij houden het iets luchtiger. Het wordt een heftige, absurdistische serial killer movie.”
Joël: “Zoiets heb je nog nooit in een Nederlandse film gezien.
