Gisteravond ging, in een bomvol Tuschinski de Nederlandse zombiekomedie ZOMBIBI in première. De film draait vanaf donderdag in 61 bioscopen. Wat te doen als een neergestort Russisch ruimtestation een uitbraak van een dodelijk virus veroorzaakt? Voor deze en andere prangende maatschappelijke vragen ging Schokkend Nieuws te rade bij hoofdrolspeler Yahya Gaier.
Schokkend Nieuws sprak Gaier al in augustus 2010. Bij de Dreeftoren in Amsterdam Zuidoost nemen ZOMBIBI-regisseurs Martijn Smits en Erwin van den Eshof een massascène op. Terwijl Sergio Hasselbaink met een enorm machinegeweer zombies neermaait, schenkt even verderop hoofdrolspeler Yayha Gaier zichzelf iets te drinken in onder het tentje van de catering. Zijn witte overhemd zit onder de bloed- en groene zombievlekken. Dit is wel even iets anders dan zijn rollen in ‘N BEETJE VERLIEFD, STERKE VERHALEN, HET SCHNITZELPARADIJS of de gelijknamige televisieserie.
‘Ik vond de titel [tijdens de opnamen heette de film nog ‘Shouf Shouf Zombibi’, later ingekort tot ZOMBIBI] eerst een beetje raar. Ik dacht: nee! Maar Martijn en Erwin hebben me gerustgesteld. Het heeft weinig met SHOUF SHOUF HABIBI te maken. Dit is een échte zombiefilm. Ik vertelde het aan mijn neefje van twaalf – ik ga meespelen in Shouf Shouf Zombibi – en hij moest lachen. Dus het werkt wel goed, die titel. Slechte reclames blijven ook hangen (lacht).’
Vertel eens wat over je rol?
‘Mijn personage, Aziz, is op het eerste gezicht een brave jongen die gewoon werkt op kantoor. Hij is verliefd op zijn collega Tess en heeft een broer Mo [Mimoun Ouled Radi] die echt nergens goed voor is. Door Mo’s schuld wordt hij ontslagen, ze raken verwikkeld in een vechtpartij bij een zwembad en belanden in de gevangenis [samen met Jeffrey (Hasselbaink) en Nolan (Uriah Arnhem)]. De volgende dag weten ze niet wat er aan de hand is. Het politiebureau is leeg. Ze lopen naar buiten: ze zijn terechtgekomen in een zombiefilm!’
‘Aziz probeert de hele film lang terug te komen naar kantoor om zijn vriendinnetje Tess te redden. Maar ja, daar is die satelliet op neergestort en zij zit daar vast. Dat is het simpele verhaal. Wat spannend is, is dat Aziz ondertussen verliefd wordt op politieagente Kim [Gigi Ravelli] en zij op hem. Er ontstaat dus een soort romance. En ondertussen raken ze verwikkeld in gevechten, ontsnappingen, zombies… Hier en daar raakt hij een vriend kwijt. De film moet het echt hebben van het avontuur en de special effects’
Waarvan je zo te zien al aardig wat op je overhemd hebt zitten.
‘Green gue. Zombiebloed. Als mensen eenmaal geïnfecteerd zijn – ik wist dat ook niet – dan worden ze groene drab van binnen. Daarom bewegen ze ook zo traag. En daarom spettert het zo als je erop slaat.’
Heb je eigenlijk wel iets met horror?
‘Ik was wel sceptisch. Horrorfilms, weet je, we zitten hier toch niet in Hollywood? Maar hoe meer ik ervan zie, hoe meer vertrouwen ik erin krijg. Het is wel allemaal heel low budget. Voor zo’n film heb je normaal dertig draaidagen nodig. Wij draaien in negentien dagen. Twee, drie takes maximaal. Je moet er meteen instappen. Maar het sprak me aan, vooral omdat ik ook wat serieuze rollen wil spelen. In HET SCHNITZELPARADIJS speelde ik de mocroclown. Ik was dat een beetje zat. Dat is leuk af en toe, maar… Ik ben acteur. Die scènes met Gigi uitwerken bijvoorbeeld, dat is erg leuk.’
Ben je niet bang dat de film toch vooral als een multicultikomedie wordt gezien?
‘Voor mezelf heb ik op safe gespeeld. Ze hebben geprobeerd me voor een andere rol te casten, maar die heb ik geweigerd. Beetje de grappige Marokkaan doen, daar heb ik geen zin in. Maar bij deze film gaat het gelukkig ook niet over dat eeuwige multiculturele gedoe. Dat is nu toch doodverklaard, laten we eerlijk zijn. Ik ben er niet bang voor en ik heb heel veel vertrouwen in de jongens. Martijn en Erwin willen gewoon een mooie zombiefilm maken: bloedspatten, actie, schieten. En dat is voor iedereen een jongensdroom!’
Hebben ze je vooraf dingen laten zien?
‘Ik heb natuurlijk naar SHAUN OF THE DEAD gekeken, omdat het een komedie is. Dat is Britse humor, daar moet je wel van houden. Wat we nu doen is totaal anders: meer een actiehorrorfilm. SHAUN is slimme humor, dit is meer voor het grote publiek. Weet je [Gaier gaat eens goed zitten voor zijn betoog], zombies, dat is typisch jaren tachtig. DAWN OF THE DEAD, dat soort films. Na elke crisis krijg je die zombies weer. Ik denk vaak heel politiek, dus ik dacht: Wow! Stel je voor dat die zombieplaag de islam is. Dan zou je er een politieke satire van kunnen maken over het politieke klimaat in Nederland. Angst, trauma’s, dingen die onbekend zijn… Zombies, horror, dat heeft met de tijdgeest te maken. Als het nog slechter gaat met de wereld, krijg je nog meer grappige films. Tralala, vergeet je zorgen. Misschien dwaal ik af. Is dit wel interessant voor je blad?’
Jawel. DAWN OF THE DEAD heeft zeker politieke kanten. Heb je dit soort ideeën met Martijn en Erwin besproken?
‘Nee. Weet je, in het script stond dat aan de auto van de Barachi broers [waaronder fans ook rapper Yes-R zullen herkennen] de hoofden zouden hangen van Bekende Nederlanders. Van die figuren uit Oh Oh Cherso. Dat is uiteindelijk geschrapt, maar ik dacht toen wel: je kunt het hele voltallige bruine kabinet erop zetten. Haha! Dat is pas een politiek statement. Dat zou ik hebben gedaan. Maar ja, ik ben geen regisseur. ‘
